Shib
New member
Sonunda, yeni patron Tricia Tuttle, ilk Berlinale için istediği şeyleri başardı: filmler ödül töreninde ön plandaydı. Cumartesi akşamı gala, geçen yıl İsrail karşıtı bir skandalda olduğu gibi, asla tamamen siyasi haline gelme tehlikesi yoktu.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Biraz şaşırtıcı bir şekilde, ABD'nin yönetmeni Todd Haynes çevresindeki yedi üyeli jüri, altın ayıyı çağın gelecek hikayesi “Drømmer” (Alman başlığı: “Oslo Stories: Dreams”, Tiyatro Sürümü: 8 Mayıs), üçüncü kısmına verdi. Norveç yönetmeni Dag Johan Hauberud: Bir öğrenci genç öğretmenine aşık olur. 17 yaşındaki Johanne (Ella Øgere), fantezilerini bir romana büyük edebi yeteneklerle işler -ve böylece bu hassas filmde annenin ve büyükannenin hayatını değiştirir.
Aşk Hakkında Meditasyon
İlk aşkla ilgili bir meditasyon: Bu, konuşma için özgürlük sunmak için her şeyi yapan ve siyasetten aşırı düşmanlığa maruz kalan baskının altındaki uluslararası bir kültürel olayın iyi bir sonu. Tam tersi: Bu 75. Berlinale uzun mesafelerde açık bir tartışma biçimi olarak çalıştığından, kırma ve zehirlenme politikası bir dilimi kesebilir.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Bu yıl da, bu kez teminat hasarı olmadan Orta Doğu çatışması hakkında dokunaklı bir belgesel verildi. Aksine, “Holding Liat” Tuttle'ın festivalden ne için umduğunu gösterdi: Nefrete düşmeden savaş ve barış hakkında konuşmak mümkün olmalı. Bu filmlerin kendisinde gerçekleştiğinde en ikna edici.
“Liat Holding”, bir İsrail ailesinin öğretmen Liat Legin Atzili'yi Hamas'ın elinden kurtarmak için mümkün olan her şeyi nasıl yaptığını anlatıyor. Özellikle Peder Yehuda, İsrail Başbakanı politikasının rakibi, tüm çaresizlikle uzlaşmaya dayanıyor. Liat serbest bırakıldı, yetenekli kocası Aviv de öldürüldü. Öğretmen Liat da bugün Filistinlilerin acılarından bahsediyor. ABD yönetmeni Brandon Kramer filmini evrensel bir tarih olarak görüyor.
Özgürlüğe geri dönün: Legin Atzili'nin eski rehinesi.
Kaynak: Christoph Soeder/DPA
Berlinale Büyük Jüri Ödülü, Brezilyalı yönetmen Gabriel Mascaro tarafından “O último Azul” a (“Mavi Trail”) gitti. Nehir manzarasının önündeki şiirsel film, büyük siyasetin genellikle özel olarak yansıtıldığı bir festivalin av planına mükemmel bir şekilde uyuyor: yakın gelecekteki bir Brezilya'da yaşlılar kolonilere kilitleniyor. Gençlerin katma değeri rahatsız etmeleri gerekiyor. Renital emekli (Denise Weinberg) ormana kaçar ve ayrıca bilinci genişleten mavi salyangoz sayesinde özlemlerini keşfeder. Yönetmen Mascaro, çalışması “hayatta yeni bir his bulmak için asla çok geç olmaması” dedi.
Fiyat dağıtım, dünya çapında bir yolculuk gibiydi – bu da önyargıları azaltmaya yardımcı olabilir: Jüri Ödülü, Iván Fund'dan Arjantinli film “El Mensaje” (“Mesaj”), bir ortam olabilen bir kız hakkında verildi. evcil hayvanlarla temas kurmaktır. Çin Huo Meng, “Living the Living the Living the Living the Living” ile ödül kazandı: 1990 civarında Orta Çağ ve Modernite arasında bir köy topluluğunun neredeyse belgesel portresini çiziyor. Çin tarihinin vahşeti de tanınabilir.
Seçimden önce bir şaka
Birkaç kez onurlandırılan Romen Radu Jude (“Kötü Şans Bıkma veya Loony Porn”) senaryo fiyatını kazandı: “Continental '25”, bir cep telefonunda çekilen ahlaki ihmalin acı bir hicividir. Yahudi, isim isimlendirmeden siyasi parka cesaret etti: Uluslararası Adalet Divanı'nın “tüm bu öldürücü piçlere karşı çalışmalarını yapmasını” istiyor. Putin, Netanyahu mu yoksa Hamas lideri mi demek istedi? Yoksa hep birlikte mi? İzleyicilerin alkışları ve tezahüratları vardı.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Federal seçimlerinin arifesinde Jude başka bir şaka direnemedi: Nazi direktörü Leni Riefenstahl'ın Berlinale Sarayı'ndaki “iradenin zaferi” (1935) gösterilmeyeceğini umuyordu. Alaycılık da etkileyici sosyal gelişmelerle başa çıkmaya yardımcı olabilir.
“La Tour de Glace” (“Buz Kulesi”)) topluluğu, olağanüstü sanatsal başarısı için onurlandırıldı: Fransız kadın Marion Cotillard, bu masal, biraz zayıf filmde hipotermik bir modern kar kraliçesi olarak yolda.
En iyi oyunculuk performansı için mükemmel: Kırmızı halıda Rose Byrne.
Kaynak: Sören Stache/DPA
Drama ödülü bir favoriye gitti: Avustralya Rose Byrne, sinir bozulmasının kenarında ezilmiş bir anne olan “Bacaklarım olsaydı” diye parlak bir şekilde oynuyor. Ne çabuk bir hamster ne de apartman tavanında dev bir delik kendini dövmez. Birçok güçlü kadın figüründen biri Byrne ile onurlandırıldı.
Öte yandan, İrlandalı Andrew Scott'ta en iyi destekleyici rolün ayısı tartışılabilir: “Blue Moon” daki karakter, kalıcı bir monolog Broadway-metin yazarı Lorenz olarak parlak lider aktör Ethan Hawke'dir. Bir ödülü hak etti.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Alman sinema endüstrisi 75. Berlinale'de ev sahibi ülkeden kimsenin ödül almaya layık olmadığı düşünülmüyor. Ama ilk başta bu uzlaşmacı bir festivaldi. Konuklar tekrar tekrar saygı ve sevgi dolu resepsiyon için teşekkür ettiler. Yönetmen Tuttle, gelecek yıl için beklentisini zaten dile getirdi ve dünyanın her yerinden film yapımcılarına çağırdı: “Her şeyi sizin için yapardık.”
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Biraz şaşırtıcı bir şekilde, ABD'nin yönetmeni Todd Haynes çevresindeki yedi üyeli jüri, altın ayıyı çağın gelecek hikayesi “Drømmer” (Alman başlığı: “Oslo Stories: Dreams”, Tiyatro Sürümü: 8 Mayıs), üçüncü kısmına verdi. Norveç yönetmeni Dag Johan Hauberud: Bir öğrenci genç öğretmenine aşık olur. 17 yaşındaki Johanne (Ella Øgere), fantezilerini bir romana büyük edebi yeteneklerle işler -ve böylece bu hassas filmde annenin ve büyükannenin hayatını değiştirir.
Aşk Hakkında Meditasyon
İlk aşkla ilgili bir meditasyon: Bu, konuşma için özgürlük sunmak için her şeyi yapan ve siyasetten aşırı düşmanlığa maruz kalan baskının altındaki uluslararası bir kültürel olayın iyi bir sonu. Tam tersi: Bu 75. Berlinale uzun mesafelerde açık bir tartışma biçimi olarak çalıştığından, kırma ve zehirlenme politikası bir dilimi kesebilir.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Bu yıl da, bu kez teminat hasarı olmadan Orta Doğu çatışması hakkında dokunaklı bir belgesel verildi. Aksine, “Holding Liat” Tuttle'ın festivalden ne için umduğunu gösterdi: Nefrete düşmeden savaş ve barış hakkında konuşmak mümkün olmalı. Bu filmlerin kendisinde gerçekleştiğinde en ikna edici.
“Liat Holding”, bir İsrail ailesinin öğretmen Liat Legin Atzili'yi Hamas'ın elinden kurtarmak için mümkün olan her şeyi nasıl yaptığını anlatıyor. Özellikle Peder Yehuda, İsrail Başbakanı politikasının rakibi, tüm çaresizlikle uzlaşmaya dayanıyor. Liat serbest bırakıldı, yetenekli kocası Aviv de öldürüldü. Öğretmen Liat da bugün Filistinlilerin acılarından bahsediyor. ABD yönetmeni Brandon Kramer filmini evrensel bir tarih olarak görüyor.
Özgürlüğe geri dönün: Legin Atzili'nin eski rehinesi.
Kaynak: Christoph Soeder/DPA
Berlinale Büyük Jüri Ödülü, Brezilyalı yönetmen Gabriel Mascaro tarafından “O último Azul” a (“Mavi Trail”) gitti. Nehir manzarasının önündeki şiirsel film, büyük siyasetin genellikle özel olarak yansıtıldığı bir festivalin av planına mükemmel bir şekilde uyuyor: yakın gelecekteki bir Brezilya'da yaşlılar kolonilere kilitleniyor. Gençlerin katma değeri rahatsız etmeleri gerekiyor. Renital emekli (Denise Weinberg) ormana kaçar ve ayrıca bilinci genişleten mavi salyangoz sayesinde özlemlerini keşfeder. Yönetmen Mascaro, çalışması “hayatta yeni bir his bulmak için asla çok geç olmaması” dedi.
Fiyat dağıtım, dünya çapında bir yolculuk gibiydi – bu da önyargıları azaltmaya yardımcı olabilir: Jüri Ödülü, Iván Fund'dan Arjantinli film “El Mensaje” (“Mesaj”), bir ortam olabilen bir kız hakkında verildi. evcil hayvanlarla temas kurmaktır. Çin Huo Meng, “Living the Living the Living the Living the Living” ile ödül kazandı: 1990 civarında Orta Çağ ve Modernite arasında bir köy topluluğunun neredeyse belgesel portresini çiziyor. Çin tarihinin vahşeti de tanınabilir.
Seçimden önce bir şaka
Birkaç kez onurlandırılan Romen Radu Jude (“Kötü Şans Bıkma veya Loony Porn”) senaryo fiyatını kazandı: “Continental '25”, bir cep telefonunda çekilen ahlaki ihmalin acı bir hicividir. Yahudi, isim isimlendirmeden siyasi parka cesaret etti: Uluslararası Adalet Divanı'nın “tüm bu öldürücü piçlere karşı çalışmalarını yapmasını” istiyor. Putin, Netanyahu mu yoksa Hamas lideri mi demek istedi? Yoksa hep birlikte mi? İzleyicilerin alkışları ve tezahüratları vardı.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Federal seçimlerinin arifesinde Jude başka bir şaka direnemedi: Nazi direktörü Leni Riefenstahl'ın Berlinale Sarayı'ndaki “iradenin zaferi” (1935) gösterilmeyeceğini umuyordu. Alaycılık da etkileyici sosyal gelişmelerle başa çıkmaya yardımcı olabilir.
“La Tour de Glace” (“Buz Kulesi”)) topluluğu, olağanüstü sanatsal başarısı için onurlandırıldı: Fransız kadın Marion Cotillard, bu masal, biraz zayıf filmde hipotermik bir modern kar kraliçesi olarak yolda.
En iyi oyunculuk performansı için mükemmel: Kırmızı halıda Rose Byrne.
Kaynak: Sören Stache/DPA
Drama ödülü bir favoriye gitti: Avustralya Rose Byrne, sinir bozulmasının kenarında ezilmiş bir anne olan “Bacaklarım olsaydı” diye parlak bir şekilde oynuyor. Ne çabuk bir hamster ne de apartman tavanında dev bir delik kendini dövmez. Birçok güçlü kadın figüründen biri Byrne ile onurlandırıldı.
Öte yandan, İrlandalı Andrew Scott'ta en iyi destekleyici rolün ayısı tartışılabilir: “Blue Moon” daki karakter, kalıcı bir monolog Broadway-metin yazarı Lorenz olarak parlak lider aktör Ethan Hawke'dir. Bir ödülü hak etti.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Alman sinema endüstrisi 75. Berlinale'de ev sahibi ülkeden kimsenin ödül almaya layık olmadığı düşünülmüyor. Ama ilk başta bu uzlaşmacı bir festivaldi. Konuklar tekrar tekrar saygı ve sevgi dolu resepsiyon için teşekkür ettiler. Yönetmen Tuttle, gelecek yıl için beklentisini zaten dile getirdi ve dünyanın her yerinden film yapımcılarına çağırdı: “Her şeyi sizin için yapardık.”