Amerika Birleşik Devletleri zaten Kosova, Afganistan ve Libya savaşlarını çağırmıştı, ancak asla bu kadar halka açık bir görev bu kadar sağduyulu olmamıştı. B-2 Spirit Bombacıları, İran'daki son hava saldırılarından sonra, Fordow, Natanz ve Ispahan'daki son derece güçlendirilmiş yeraltı nükleer alanlarını hedefleyen haberlerin merkezindedir.
“Midnight Hammer” adı verilen bu askeri operasyon sırasında ABD, 1980'lerin sonlarında görevlendirilen en son gerilmiş uçaklarla yıllarca hazırlanan bir göreve ve müthiş bir verimlilik elde etti. B-2 olarak adlandırılan ve Northrop tarafından geliştirilen, ekipmanı nedeniyle birim başına 2 milyar dolardan fazla maliyeti. Sadece radar dalgalarını emen boya, litre başına 400.000 dolara mal oluyor.
Sadece GBU-57 füzesini, 6 metre uzunluğunda ve 13 tonu aşan bir ağırlık taşıyan pretender'ler, operasyon sırasında ruh konfigürasyonunda B-2 kullanıldı ve toplamda 37 saatten daha az uçuş yaptı, iniş yapmadan ve görevleri sırasında tespit edilmeden. ABD'de Whiteman üssü Missouri'den beri ileri geri gittiler.
Ticari bir uçuşun 19: 00'a ulaşabileceğini bildiğinizde, askeri ortamın bu tür bir sınırı zorladığını ve zirvelere ulaştığını hayal edebilirsiniz. Fakat toplam 7 bombardıman uçağı İran'daki Amerika Birleşik Devletleri'nden, iniş yapmak zorunda kalmadan ve bir kez tespit edilmeden birkaç tonluk bir yükle nasıl ileri geri gidebilir?
© ABD Savunma Bakanlığı
Amerikan B-2 bombardıman uçakları neden 37 saat boyunca çaldı?
Furtive uçakların inmeden 23.000 kilometreden fazla nasıl kaplandığını anlamak için, önce neden ikincisinin havada kalmaktan başka seçeneği olmadığını anlamalısınız. İki ana neden vardır: kilo kısıtlaması ve takdir kısıtlaması.
Bir Ağırlık Kısıtlaması
Whiteman'ın Missouri'deki üssünü çıkarırken, İran hava saldırılarına katılan bombardıman uçakları pratik olarak boş rezervuarları vardı. Neredeyse iki günlük bir uçuşa başlamadan önce şaşırtıcı bir seçim. Mevcut 45 -HOL tankları, sadece bir seyir yüksekliğine ulaşmak ve ulaşacak kadar yeterliydi. Bir Durum Sine qua hayır13 tondan fazla silahlandırma ile donatılmış B-2 bombardıman uçağı çıkaramazdı.
Yerde doldurarak ve tutulmalarına iki GBU-57 bomba alarak, B-2 yerden yırtılamayacak kadar ağır olur ve kanat açıklığının altında 52 metrelik yeterli bir asansöre sahip olurdu. Birkaç alım ve iniş alacaklarsa, bu nedenle gizli uçaklara, kalkıştan sonra havada bir kez tankları doldurmak için tedarik uçaklarına kalıcı olarak eşlik etmesi gerekli olacaktır.
Bir takdir kısıtlaması
En iyi gizli uçaklara layık mimarisi ile B-2 bombardıman uçağı, radyo dalgalarını saptıran ve emen kanadı sayesinde radarlar tarafından pratik olarak tespit edilemez. Ancak gizli kalmak için, yüksek irtifada gelişmek ve zaman kaybetmeden en doğrudan yörüngeyi çizmek gerekir. Amerika Birleşik Devletleri uçaklarını İran'a taşımak için bu şekilde mola verme sorusu yoktu.
GBU-57 füzelerinin kapasitesine rağmen, böyle bir hava operasyonu ancak sürpriz bir etki eşlik ediyorsa etkili olabilir. Ve 10 saatten daha uzun bir süre önce çıkardığınızda sürpriz yapmak zor. İran yönünde 11.400 kilometre geçişleri sırasında, B-2 bombardıman uçakları deniz seviyesinden (50.000 feet) 15 kilometre yukarıda yüksek irtifada gelişti.
Bu rakım, 30.000 ila 41.000 feet arasında, hat düzlemlerinden çok daha yüksektir. Böyle bir seviyede, B-2 bombardıman uçakları, kontrollü yakıt tüketimi ile subsonics olsa bile, özellikle yüksek hızlarda gelişebilir. Böylece, B2 bombardıman uçakları, 50.000 feet yükseklikte, ses hızına çok yakın olan Mach 0.95'e kadar uçabildi. Hiçbir zaman en fazla mesafe kat etmenin bir yolu.
© ABD Hava Kuvvetleri
Kesinti veya tespitsiz 37 saat: teknolojik bir meydan okuma
Artık “Midnight Hammer” operasyonunun neden tespit edilmeden 37 saat boyunca sürekli uçmasını gerektirdiğine göre, oraya ulaşmak için yerleştirilen araçlara bakalım. Amerika Birleşik Devletleri, Missouri'ye Whiteman'ın başlangıcında ve gelişinde toplam 44 saat boyunca Afganistan'da bir görev gerçekleştirmiş olsa bile, İran nükleer alanlarındaki hava saldırılarının ortaya koyduğu araçlarla özellikle etkileyici.
B-2 bombardıman uçaklarına olan önceki grevlerden farklı olarak, 21 ve 22 Haziran 2025, medya tarafından yakından izlenme, ADS-B reseptörleri aracılığıyla hava trafik izleme platformları. Uçaklar ve kontrolörler arasındaki konuşmaların radyo alımları, birçok meraklıların hava trafiğini takip etmelerini sağlar ve sosyal platformlar, bu tür askeri operasyonların takdirine ihanet etme riski altında bilgiyi hemen paylaşmayı mümkün kılar.
Sapma
Özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde, birçok internet kullanıcısı, Missouri'deki Whiteman üssünün herhangi bir etkinliğini paylaşmaya dikkat ederek gökyüzünü yakından taradı. Bu kısıtlamanın tam farkında olarak, Amerikan Hava Kuvvetleri üssünden 11 bombardıman uçağı çıkarmaya özen gösterdi. İkisi Batı'ya, Pasifik Okyanusu'na doğru ayrıldı. Misyonları: Andersen'in Guam adasında bulunan Filipinler dışındaki hava üssüne gitmek.
15-16 Haziran arasında, ABD Hava Kuvvetleri'nden birçok KC-135 ve KC-46 tedarik uçakları ile Atlantik'in üzerinde hızlandı. İkincisi daha sonra kendilerini İspanya'daki Almanya (Ramstein), Moron ve Rota'daki üslere, aynı zamanda Lajes, Azores takımadalarındaki Terceira adasında da konumlandırdı.
20 Haziran'da Azores takımadalarında Terceira adasında Lajes'in üssü. Birçok Amerikan Tedarik Uçağı © X / Révista Força Aérea
Bu yakıt ikmal uçakları, B-2 bombardıman uçaklarının yakıtını doldurmayı mümkün kıldı, Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'in üzerindeki ADS-B reseptörlerinin ulaşılamaması. Kruvaziyer uçuşunda, 45 -ton yakıt tankları, uçağı tedarik ederek ihtiyacı anlamak için yeterli olan 6 saatte bir sağlanmayı gerektirir, hepsi 13 tondan fazla silahlı yüklü 7 uçak için daha fazlası.
Düşük radar imzası
Mimarisine ek olarak, dikey çekim yapmadan, ok saldırısı kenarları ve diş içi sızıntı kenarları ve emici radar dalgaları olan bir kompozit kaplama ile B-2 bombardıman çok düşük bir radar imzasına sahiptir. Ayrıca, litre başına 400.000 dolardan fazla “radar emici” adı verilen belirli bir boyaya sahiptir. Ama hepsi bu değil.
Tespit edilmemek için, 1980'lerde Northrop tarafından geliştirilen bombardıman uçağı bir dizi gelişmiş ekipman aldı. Hiçbir şey için 20. yüzyılın en pahalı uçağı değildir. Toplamda, 900'den fazla yeni tasarım fabrikasyon yöntemi için 3.500 taşeronun çalışmasını gerektiriyordu. Northrop, ön bölüm ve kokpit ve merkezi avang ve dış kısımdan Boeing'den sorumluysa, birçok teknoloji şirketi elektronik ekipman tarafında devralmıştır.
Özellikle IBM, bir radar emisyon dedektörünü içeren bir elektronik savaş sistemi sağladı. Bir grev gerçekleştirmeyi planladığı araziyi tanımak için bombardıman uçağı ayrıca, sıkışma yapmak, frekansı çok hızlı bir şekilde değiştirmek ve birkaç uçağı simüle eden sinyaller gibi bir elektronik karşı önlem sistemi ile korunan açılış sentezi imzalı Hughes uçağı ile bir radara sahiptir.
Görev tamamlandıktan sonra General Dan Caine, 125 planın göreve katılacağını açıkladı. “B-2 Furtive bombardıman uçakları, 4. ve 5. nesil avcılardan birkaç uçuş, düzinelerce yakıt tedariki, bir füze fırlatıcı denizaltısı ve bir dizi zeka, gözetim ve tanıma uçağı ile yüzlerce bakım ve operasyon profesyonelleri dahil.» »
Pentagon'a göre, İran'ın uçaksavar savunması “görev süresi boyunca bizi tespit etmiş gibi görünmüyordu”.
“Midnight Hammer” adı verilen bu askeri operasyon sırasında ABD, 1980'lerin sonlarında görevlendirilen en son gerilmiş uçaklarla yıllarca hazırlanan bir göreve ve müthiş bir verimlilik elde etti. B-2 olarak adlandırılan ve Northrop tarafından geliştirilen, ekipmanı nedeniyle birim başına 2 milyar dolardan fazla maliyeti. Sadece radar dalgalarını emen boya, litre başına 400.000 dolara mal oluyor.
Sadece GBU-57 füzesini, 6 metre uzunluğunda ve 13 tonu aşan bir ağırlık taşıyan pretender'ler, operasyon sırasında ruh konfigürasyonunda B-2 kullanıldı ve toplamda 37 saatten daha az uçuş yaptı, iniş yapmadan ve görevleri sırasında tespit edilmeden. ABD'de Whiteman üssü Missouri'den beri ileri geri gittiler.
Ticari bir uçuşun 19: 00'a ulaşabileceğini bildiğinizde, askeri ortamın bu tür bir sınırı zorladığını ve zirvelere ulaştığını hayal edebilirsiniz. Fakat toplam 7 bombardıman uçağı İran'daki Amerika Birleşik Devletleri'nden, iniş yapmak zorunda kalmadan ve bir kez tespit edilmeden birkaç tonluk bir yükle nasıl ileri geri gidebilir?
© ABD Savunma Bakanlığı
Amerikan B-2 bombardıman uçakları neden 37 saat boyunca çaldı?
Furtive uçakların inmeden 23.000 kilometreden fazla nasıl kaplandığını anlamak için, önce neden ikincisinin havada kalmaktan başka seçeneği olmadığını anlamalısınız. İki ana neden vardır: kilo kısıtlaması ve takdir kısıtlaması.
Bir Ağırlık Kısıtlaması
Whiteman'ın Missouri'deki üssünü çıkarırken, İran hava saldırılarına katılan bombardıman uçakları pratik olarak boş rezervuarları vardı. Neredeyse iki günlük bir uçuşa başlamadan önce şaşırtıcı bir seçim. Mevcut 45 -HOL tankları, sadece bir seyir yüksekliğine ulaşmak ve ulaşacak kadar yeterliydi. Bir Durum Sine qua hayır13 tondan fazla silahlandırma ile donatılmış B-2 bombardıman uçağı çıkaramazdı.
Yerde doldurarak ve tutulmalarına iki GBU-57 bomba alarak, B-2 yerden yırtılamayacak kadar ağır olur ve kanat açıklığının altında 52 metrelik yeterli bir asansöre sahip olurdu. Birkaç alım ve iniş alacaklarsa, bu nedenle gizli uçaklara, kalkıştan sonra havada bir kez tankları doldurmak için tedarik uçaklarına kalıcı olarak eşlik etmesi gerekli olacaktır.
Bir takdir kısıtlaması
En iyi gizli uçaklara layık mimarisi ile B-2 bombardıman uçağı, radyo dalgalarını saptıran ve emen kanadı sayesinde radarlar tarafından pratik olarak tespit edilemez. Ancak gizli kalmak için, yüksek irtifada gelişmek ve zaman kaybetmeden en doğrudan yörüngeyi çizmek gerekir. Amerika Birleşik Devletleri uçaklarını İran'a taşımak için bu şekilde mola verme sorusu yoktu.
GBU-57 füzelerinin kapasitesine rağmen, böyle bir hava operasyonu ancak sürpriz bir etki eşlik ediyorsa etkili olabilir. Ve 10 saatten daha uzun bir süre önce çıkardığınızda sürpriz yapmak zor. İran yönünde 11.400 kilometre geçişleri sırasında, B-2 bombardıman uçakları deniz seviyesinden (50.000 feet) 15 kilometre yukarıda yüksek irtifada gelişti.
Bu rakım, 30.000 ila 41.000 feet arasında, hat düzlemlerinden çok daha yüksektir. Böyle bir seviyede, B-2 bombardıman uçakları, kontrollü yakıt tüketimi ile subsonics olsa bile, özellikle yüksek hızlarda gelişebilir. Böylece, B2 bombardıman uçakları, 50.000 feet yükseklikte, ses hızına çok yakın olan Mach 0.95'e kadar uçabildi. Hiçbir zaman en fazla mesafe kat etmenin bir yolu.
© ABD Hava Kuvvetleri
Kesinti veya tespitsiz 37 saat: teknolojik bir meydan okuma
Artık “Midnight Hammer” operasyonunun neden tespit edilmeden 37 saat boyunca sürekli uçmasını gerektirdiğine göre, oraya ulaşmak için yerleştirilen araçlara bakalım. Amerika Birleşik Devletleri, Missouri'ye Whiteman'ın başlangıcında ve gelişinde toplam 44 saat boyunca Afganistan'da bir görev gerçekleştirmiş olsa bile, İran nükleer alanlarındaki hava saldırılarının ortaya koyduğu araçlarla özellikle etkileyici.
B-2 bombardıman uçaklarına olan önceki grevlerden farklı olarak, 21 ve 22 Haziran 2025, medya tarafından yakından izlenme, ADS-B reseptörleri aracılığıyla hava trafik izleme platformları. Uçaklar ve kontrolörler arasındaki konuşmaların radyo alımları, birçok meraklıların hava trafiğini takip etmelerini sağlar ve sosyal platformlar, bu tür askeri operasyonların takdirine ihanet etme riski altında bilgiyi hemen paylaşmayı mümkün kılar.
Sapma
Özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde, birçok internet kullanıcısı, Missouri'deki Whiteman üssünün herhangi bir etkinliğini paylaşmaya dikkat ederek gökyüzünü yakından taradı. Bu kısıtlamanın tam farkında olarak, Amerikan Hava Kuvvetleri üssünden 11 bombardıman uçağı çıkarmaya özen gösterdi. İkisi Batı'ya, Pasifik Okyanusu'na doğru ayrıldı. Misyonları: Andersen'in Guam adasında bulunan Filipinler dışındaki hava üssüne gitmek.
Aslında bir sapkınlıktı. İki cihazdan biri Hawaii'ye bile yönlendirildi. Radarlarda, bombardıman uçakları çok gizli değildi ve MyTee 11 göstergelerini ve Mytee 21'i ve hedeflerini Pasifik Adası'nda paylaştı. Aynı zamanda, dokuz B-2 bombardıman uçağı ile ana görev, doğuya doğru Atlantik Okyanusu'na kuruldu. Diğer cihazlardan farklı olarak, dokuz cihaz konvoyu en fazla sessizlikte kaldı.
Dokuz cihazda, ikisi gerekirse yedek cihaz olarak servis edilir. Amerikan yetkilileri daha sonra, İran'daki hava saldırılarına dahil olmadıklarını söyledi. Dahil olan diğer yedi bombardıman uçağı gemide iki mürettebat üyesi vardı. Cihazlar filosu hakkındaki az sayıda bilgi, Whiteman üssünün yakınında bulunan ve Bombacıların sabahın erken saatlerinde 21 Haziran'da doğuya doğru ilerlediğini gösteren X'teki İnternet kullanıcıları ile ilgilidir.
Atlantik üzerinden arzAmerika Birleşik Devletleri Orta Doğu'da bir askeri hava köprüsü kullanıyor.
ABD Hava Kuvvetleri'nin yaklaşık yirmi KC-135 ve KC-46 tedarik uçakları Amerika Birleşik Devletleri'ndeki hava üslerinden çıktı ve Atlantik'i Avrupa'ya geçti. pic.twitter.com/5g33dgimiq
– Air Plus News (@AirplusNews) 16 Haziran 2025
15-16 Haziran arasında, ABD Hava Kuvvetleri'nden birçok KC-135 ve KC-46 tedarik uçakları ile Atlantik'in üzerinde hızlandı. İkincisi daha sonra kendilerini İspanya'daki Almanya (Ramstein), Moron ve Rota'daki üslere, aynı zamanda Lajes, Azores takımadalarındaki Terceira adasında da konumlandırdı.
20 Haziran'da Azores takımadalarında Terceira adasında Lajes'in üssü. Birçok Amerikan Tedarik Uçağı © X / Révista Força Aérea
Bu yakıt ikmal uçakları, B-2 bombardıman uçaklarının yakıtını doldurmayı mümkün kıldı, Atlantik Okyanusu ve Akdeniz'in üzerindeki ADS-B reseptörlerinin ulaşılamaması. Kruvaziyer uçuşunda, 45 -ton yakıt tankları, uçağı tedarik ederek ihtiyacı anlamak için yeterli olan 6 saatte bir sağlanmayı gerektirir, hepsi 13 tondan fazla silahlı yüklü 7 uçak için daha fazlası.
Bir televizyon müdahalesinde, ortak personel üyesi General Dan Caine, görevi anlattı ve bir kez açıkladı. “Firma arazisinin üstünde, B-2'ler, sınırlı bir hava sahasında mükemmel bir senkronizasyon gerektiren karmaşık ve titiz bir manevra sırasında eskort ve destek düzlemleriyle sorumluluk sahibidir, hepsi minimum iletişim ile”.
Düşük radar imzası
Mimarisine ek olarak, dikey çekim yapmadan, ok saldırısı kenarları ve diş içi sızıntı kenarları ve emici radar dalgaları olan bir kompozit kaplama ile B-2 bombardıman çok düşük bir radar imzasına sahiptir. Ayrıca, litre başına 400.000 dolardan fazla “radar emici” adı verilen belirli bir boyaya sahiptir. Ama hepsi bu değil.
Tespit edilmemek için, 1980'lerde Northrop tarafından geliştirilen bombardıman uçağı bir dizi gelişmiş ekipman aldı. Hiçbir şey için 20. yüzyılın en pahalı uçağı değildir. Toplamda, 900'den fazla yeni tasarım fabrikasyon yöntemi için 3.500 taşeronun çalışmasını gerektiriyordu. Northrop, ön bölüm ve kokpit ve merkezi avang ve dış kısımdan Boeing'den sorumluysa, birçok teknoloji şirketi elektronik ekipman tarafında devralmıştır.
Özellikle IBM, bir radar emisyon dedektörünü içeren bir elektronik savaş sistemi sağladı. Bir grev gerçekleştirmeyi planladığı araziyi tanımak için bombardıman uçağı ayrıca, sıkışma yapmak, frekansı çok hızlı bir şekilde değiştirmek ve birkaç uçağı simüle eden sinyaller gibi bir elektronik karşı önlem sistemi ile korunan açılış sentezi imzalı Hughes uçağı ile bir radara sahiptir.
Görev tamamlandıktan sonra General Dan Caine, 125 planın göreve katılacağını açıkladı. “B-2 Furtive bombardıman uçakları, 4. ve 5. nesil avcılardan birkaç uçuş, düzinelerce yakıt tedariki, bir füze fırlatıcı denizaltısı ve bir dizi zeka, gözetim ve tanıma uçağı ile yüzlerce bakım ve operasyon profesyonelleri dahil.» »
Pentagon'a göre, İran'ın uçaksavar savunması “görev süresi boyunca bizi tespit etmiş gibi görünmüyordu”.
Herhangi bir 01net haberini kaçırmamak için bizi Google News ve WhatsApp'ta takip edin.