Shib
New member
Hannover. Beyoncé Giselle Knowles-Carter'ın country albümü olarak adlandırılan albümü nihayet karşımızda. Ve 42 yaşındaki sanatçının daha önce “Cowboy Carter” hakkında önceden “bir country albümü değil, bir Beyoncé albümü” olduğunu belirtmiş olduğu gerçeği, The 27 şarkının 79 dakikalık çalışmasıyla artık netleşiyor. , parçalar ve ara bölümler kesinlikle yetersiz bir ifade olarak görülmüyor. Urban Outfitters gibi mağazalarda ara sıra bulduğunuz Ramones tişörtleri ne kadar punk'ın gerçek ifadeleriyse, “Kovboy Carter” da o kadar taşralı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
İşin ardındaki niyet tamamen onurludur. Onlarca yıldır dünyanın en etkili ve başarılı şarkıcılarından, söz yazarlarından ve müzikal kavramsal sanatçılarından biri olan Knowles-Carter, ülkeyi fazla beyaz, fazla erkek, fazla kadın düşmanı ve çoğu zaman ırkçı yaşlı adam türünün kirinden temizlemek istiyor.
ABD'de son derece popüler olan bu alt kültürde işlerin hala iğrenç derecede gerici olabileceğini Beyoncé bizzat deneyimlemek zorunda kaldı. 2016 yılında Dixie Chicks'in bir ödül töreninde “Daddy Lessons” şarkısını seslendirmek için sahneye çıktı. Dixie Chicks'e artık Chicks deniyor ve bir zamanlar ABD Başkanı George W. Bush'un savaş politikalarını cesurca eleştiren eski hayranlarının CD yakmasıyla karşı karşıya kalmışlardı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Türler geçmişte kaldı
Daha sonra taşra çevrelerinde Beyoncé'nin muhtemelen buraya ait olmadığı söylendi. Bu reddedilmeye duyulan öfke ve meydan okuma, house ve disco albümü “Renaissance” (2022)'nin devamı niteliğindeki motivasyonda da rol oynadı. 2019'dan bu yana yazdığı albüme eşlik eden mektubunda “Umudum, birkaç yıl içinde sanatçının ten renginin türle ilişkisiz hale gelmesidir” dedi. geçmişte kalan bir şey, ten rengi, cinsiyet ve diğer özellikler zaten rol oynamamalı, herkes her şeyi yapabilir. Çünkü onlar bunu istiyorlar. Ve en iyi durumda: çünkü yapabilirler.
Ülkenin özellikle beyaz olduğu gerçeği zaten saçma bir klişe. Müzik, 20. yüzyılın başında Appalachia ve Güney'deki siyah çiftlik işçilerinin hüznünden doğdu ve Hollywood'un bizi inandırdığı yanlış gerçekliğin aksine, o dönemdeki kovboyların yaklaşık yarısı siyahtı.
Soylu konutunda
Albüm kapağında Beyoncé, gri bir Lipizzaner üzerinde aristokrat bir yan koltukta oturuyor, beyaz kovboy çizmeleri giyiyor, yıldızların ve çizgilerin renklerinde beyaz, kırmızı ve mavi bir kıyafet giyiyor ve sol elinde büyük formatta tutuyor . Kültür politikası üzerine ileri düzey seminerde öğrencilerin Blair Caldwell tarafından çekilen bu fotoğrafın sonuçlarını tartıştıklarını tam anlamıyla görebilirsiniz; Bazıları bu görüntüyü şimdiden George Washington'un ya da Alpleri geçen Napolyon'un portresiyle karşılaştırıyor.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Ama aynı zamanda Knowles-Carter'ın başlattığı söylemi de bir kenara bırakabilirsiniz. Ve her şeyden önce, “Kovboy Carter”ı dinlemek için derin sembolizmden, imalardan ve aşırı yüklemeden biraz hava alın. Sonuçta bu sadece müzik ve bu oldukça ticari.
Elektronik Müzik Albümü Grammy'sini aldı. " src="https://www.Haberler/resizer/v2/OAZ3EPSGL5ABXL67QCYUYYNMVQ.jpeg?auth=608cec54f919dc842ec43ab973d0225d6ef4143cbd36224345d9c7033f3544e7&quality=70&width=428&height=297&smart=true" width="428" height="297"/>
Ödüllendirildiği Yerler: Beyoncé, 2023'te “Rönesans” adlı şarkısıyla En İyi Dans/Elektronik Müzik Albümü Grammy'sini aldı.
Kaynak: Chris Pizzello/Invision/AP/dpa
İzlenim: Albüm iyi. Ancak tüm bu kültürel-tarihsel üstyapıyı sağlam bir temele oturtacak kadar iyi değil. Aslına bakılırsa, Beyoncé'nin tüm projeyi yürüttüğü ve muhafazakar olarak eleştirilen ABD ülke listelerinde bir numaraya yükselen hızlı banjo numarası “Texas Hold 'Em”, gerçekten harika birkaç rakamdan biri. . Ancak Beyoncé ağırlıklı olarak ülkeyi belirli bir balad kalitesiyle ilişkilendiriyor.
Hükümet açıklamasının kenarlarında
Bir hükümet deklarasyonunun aralarında yer alan, hep birlikte iyilik için ayağa kalkalım şarkısı olan açılış şarkısı “American Requiem”, dinlerken pek bir sarsıntıya neden olmuyor. Paul McCartney tarafından 1957'de tamamı beyazlardan oluşan bir liseye kaydolduktan sonra ayrımcılığa maruz kalan dokuz siyah öğrenciden oluşan bir gruba selam olarak yazılan aşağıdaki Beatles cover versiyonu “Blackbird” de oldukça abartısız görünüyor. Beyoncé bazen hayal kırıklığı yaratacak kadar ince bir çorba pişiriyor. Sesi, ağırlıklı olarak akustik enstrümanların yer aldığı şarkıları taşımaya pek uygun değil.
Birkaç gerçekten harika an
Neyse ki albümde gerçekten harika anlar yok değil. Miley Cyrus'la düet olan Thelma ve Louise anma şarkısı “II Most Wanted”, güç ve karizmaya sahip, efsanevi Grand Ole'de performans sergileyen ilk siyah kadın olan 82 yaşındaki taşra öncüsü Linda Martell'in yer aldığı “Spagetti” Opry'nin Nashville'de sahne almasına izin verildi, bu daha çok bir rap şarkısı ama çok eğlenceli.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Beklendiği gibi Dolly Parton da başlangıçta yer alıyor ve artık sürpriz olmayan Beyoncé, “Jolene”in feminist sözlerle güncellenmiş güzel bir versiyonunu söylüyor. Pop-cross-over adamı Post Malone'un (“Levii's Jeans”) katkıları veya Willie Nelson'ın homurdanmaları gibi diğer konuk katkıları başarısız oldu.
Nancy Sinatra ve Beach Boys'un kullanıldığı psychedelic rock soul şarkısı “Ya Ya”, Pharrell Williams'la birlikte canlandırıcı çılgın “Sweet Honey Buckin'” ve öne çıkan “Kızım” harika çıktı. Cinayet şarkısı sessizce ve aceleyle başlıyor, ancak sonuna doğru İtalyan aryası “Caro Mio Ben”den bir pasaja dönüşüyor.
Unutulmayacak kadar çok şarkıyla dolu müzik coğrafyasında geçen bu aşırı uzun yolculuğu ne kadar uzun süre dinlerseniz, country konseptini o kadar unutuyorsunuz. Özellikle Beyoncé'nin de aynı şekilde hissettiği için. “Cowboy Carter”ın son şarkısının adı “Amin”dir. Buna ekleyecek hiçbir şeyimiz yok.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
İşin ardındaki niyet tamamen onurludur. Onlarca yıldır dünyanın en etkili ve başarılı şarkıcılarından, söz yazarlarından ve müzikal kavramsal sanatçılarından biri olan Knowles-Carter, ülkeyi fazla beyaz, fazla erkek, fazla kadın düşmanı ve çoğu zaman ırkçı yaşlı adam türünün kirinden temizlemek istiyor.
ABD'de son derece popüler olan bu alt kültürde işlerin hala iğrenç derecede gerici olabileceğini Beyoncé bizzat deneyimlemek zorunda kaldı. 2016 yılında Dixie Chicks'in bir ödül töreninde “Daddy Lessons” şarkısını seslendirmek için sahneye çıktı. Dixie Chicks'e artık Chicks deniyor ve bir zamanlar ABD Başkanı George W. Bush'un savaş politikalarını cesurca eleştiren eski hayranlarının CD yakmasıyla karşı karşıya kalmışlardı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Türler geçmişte kaldı
Daha sonra taşra çevrelerinde Beyoncé'nin muhtemelen buraya ait olmadığı söylendi. Bu reddedilmeye duyulan öfke ve meydan okuma, house ve disco albümü “Renaissance” (2022)'nin devamı niteliğindeki motivasyonda da rol oynadı. 2019'dan bu yana yazdığı albüme eşlik eden mektubunda “Umudum, birkaç yıl içinde sanatçının ten renginin türle ilişkisiz hale gelmesidir” dedi. geçmişte kalan bir şey, ten rengi, cinsiyet ve diğer özellikler zaten rol oynamamalı, herkes her şeyi yapabilir. Çünkü onlar bunu istiyorlar. Ve en iyi durumda: çünkü yapabilirler.
Ülkenin özellikle beyaz olduğu gerçeği zaten saçma bir klişe. Müzik, 20. yüzyılın başında Appalachia ve Güney'deki siyah çiftlik işçilerinin hüznünden doğdu ve Hollywood'un bizi inandırdığı yanlış gerçekliğin aksine, o dönemdeki kovboyların yaklaşık yarısı siyahtı.
Soylu konutunda
Albüm kapağında Beyoncé, gri bir Lipizzaner üzerinde aristokrat bir yan koltukta oturuyor, beyaz kovboy çizmeleri giyiyor, yıldızların ve çizgilerin renklerinde beyaz, kırmızı ve mavi bir kıyafet giyiyor ve sol elinde büyük formatta tutuyor . Kültür politikası üzerine ileri düzey seminerde öğrencilerin Blair Caldwell tarafından çekilen bu fotoğrafın sonuçlarını tartıştıklarını tam anlamıyla görebilirsiniz; Bazıları bu görüntüyü şimdiden George Washington'un ya da Alpleri geçen Napolyon'un portresiyle karşılaştırıyor.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Ama aynı zamanda Knowles-Carter'ın başlattığı söylemi de bir kenara bırakabilirsiniz. Ve her şeyden önce, “Kovboy Carter”ı dinlemek için derin sembolizmden, imalardan ve aşırı yüklemeden biraz hava alın. Sonuçta bu sadece müzik ve bu oldukça ticari.
Elektronik Müzik Albümü Grammy'sini aldı. " src="https://www.Haberler/resizer/v2/OAZ3EPSGL5ABXL67QCYUYYNMVQ.jpeg?auth=608cec54f919dc842ec43ab973d0225d6ef4143cbd36224345d9c7033f3544e7&quality=70&width=428&height=297&smart=true" width="428" height="297"/>
Ödüllendirildiği Yerler: Beyoncé, 2023'te “Rönesans” adlı şarkısıyla En İyi Dans/Elektronik Müzik Albümü Grammy'sini aldı.
Kaynak: Chris Pizzello/Invision/AP/dpa
İzlenim: Albüm iyi. Ancak tüm bu kültürel-tarihsel üstyapıyı sağlam bir temele oturtacak kadar iyi değil. Aslına bakılırsa, Beyoncé'nin tüm projeyi yürüttüğü ve muhafazakar olarak eleştirilen ABD ülke listelerinde bir numaraya yükselen hızlı banjo numarası “Texas Hold 'Em”, gerçekten harika birkaç rakamdan biri. . Ancak Beyoncé ağırlıklı olarak ülkeyi belirli bir balad kalitesiyle ilişkilendiriyor.
Hükümet açıklamasının kenarlarında
Bir hükümet deklarasyonunun aralarında yer alan, hep birlikte iyilik için ayağa kalkalım şarkısı olan açılış şarkısı “American Requiem”, dinlerken pek bir sarsıntıya neden olmuyor. Paul McCartney tarafından 1957'de tamamı beyazlardan oluşan bir liseye kaydolduktan sonra ayrımcılığa maruz kalan dokuz siyah öğrenciden oluşan bir gruba selam olarak yazılan aşağıdaki Beatles cover versiyonu “Blackbird” de oldukça abartısız görünüyor. Beyoncé bazen hayal kırıklığı yaratacak kadar ince bir çorba pişiriyor. Sesi, ağırlıklı olarak akustik enstrümanların yer aldığı şarkıları taşımaya pek uygun değil.
Birkaç gerçekten harika an
Neyse ki albümde gerçekten harika anlar yok değil. Miley Cyrus'la düet olan Thelma ve Louise anma şarkısı “II Most Wanted”, güç ve karizmaya sahip, efsanevi Grand Ole'de performans sergileyen ilk siyah kadın olan 82 yaşındaki taşra öncüsü Linda Martell'in yer aldığı “Spagetti” Opry'nin Nashville'de sahne almasına izin verildi, bu daha çok bir rap şarkısı ama çok eğlenceli.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Beklendiği gibi Dolly Parton da başlangıçta yer alıyor ve artık sürpriz olmayan Beyoncé, “Jolene”in feminist sözlerle güncellenmiş güzel bir versiyonunu söylüyor. Pop-cross-over adamı Post Malone'un (“Levii's Jeans”) katkıları veya Willie Nelson'ın homurdanmaları gibi diğer konuk katkıları başarısız oldu.
Nancy Sinatra ve Beach Boys'un kullanıldığı psychedelic rock soul şarkısı “Ya Ya”, Pharrell Williams'la birlikte canlandırıcı çılgın “Sweet Honey Buckin'” ve öne çıkan “Kızım” harika çıktı. Cinayet şarkısı sessizce ve aceleyle başlıyor, ancak sonuna doğru İtalyan aryası “Caro Mio Ben”den bir pasaja dönüşüyor.
Unutulmayacak kadar çok şarkıyla dolu müzik coğrafyasında geçen bu aşırı uzun yolculuğu ne kadar uzun süre dinlerseniz, country konseptini o kadar unutuyorsunuz. Özellikle Beyoncé'nin de aynı şekilde hissettiği için. “Cowboy Carter”ın son şarkısının adı “Amin”dir. Buna ekleyecek hiçbir şeyimiz yok.