Shib
New member
Chris Harms, siz ve grubunuz Lord of the Lost az önce Liverpool’daki Beatles hayranları için kutsal bir yer olan Cavern Club’da çaldınız. Aklından neler geçiyordu?
Bu çılgıncaydı. Kulübü bilmiyordum bile. Hamburg-St. Pauli, Liverpool’un Beatles için önemi genellikle göz ardı edilir. Dünya kariyeri doğal olarak Hamburg’da başladı. Büyük bir Beatles hayranı değilim ama yarattıkları şeye – ses mühendisliği ve tabii ki şarkı yazarlığı açısından – aşırı saygı duyuyorum. Duyduğum ilk kayıt, ailemin plak koleksiyonundan küçük yeşil tekli “Michelle” idi. Beş ya da altı yaşındaydım ve babam bana nasıl plak konulacağını öğretti.
İstikrarlı canlı müzisyenler, Iron Maiden ile turneye çıkıyorlar, M’era Luna gibi büyük festivallerin düzenli konukları. Bu deneyim ESC’de yardımcı oluyor mu?
Bu çok yardımcı oluyor. İlk kez sahneye çıktığımızda bile hiç heyecanlı değildik. Teknik şantiyelerin tamamı tamamlandı – şimdi sadece doğru kameraya bakma ve kendimi ölesiye şarkı söylememe meselesi. Salondaki 12.000 kişi bizim için çok keyifli çünkü durumu biliyoruz. Özellikle de bizi önemsedikleri için. ESC hayranları tüm etkinliği kutluyor. Savaşmak zorunda değilsin. seni seviyorlar ve ben sahnede kendimi evimde gibi hissediyorum. 20 yaşındaki bir Youtuber için daha zor: Seyircisini hiç görmemiş. Ve sonra orada binlerce kişinin önünde duruyorsun. Bu seni öldürebilir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/OZ6RZNGBWRHN5KNRBYRVX4U64I.jpeg)
“Ben büyük bir Beatles hayranı değilim, ama son derece saygı duyuyorum”: Liverpool’un kalbindeki efsanevi Cavern Club’da fişsiz bir konser sırasında Lord of the Lost grubu.
© Kaynak: Peter Kneffel/dpa
Daha önce özel olarak ESC ile ilgileniyor muydunuz?
Evet! Bu yüzden hep oraya gitmek istemişimdir. Kendimi bildim bileli ESC izliyorum. Çocukken geç saatlere kadar ayakta kalmanıza izin verilen birkaç akşam vardı: Dünya Kupası, Avrupa Şampiyonası ve ESC. Beş yaşımdan beri müzik yapıyorum – o zaman çello çalmaya başladım. Yani müzik her zaman önemliydi. Ve özellikle plak kapaklarını beğendiğim sanatçılar. Bir David Bowie kaydı gördüğümde “Müzik ve makyaj mı? Bunu beğendim.” Ergenlik çağına geldiğimde ESC’ye gitme isteğim arttı.Birkaç yıl aradan sonra 2006’da Lordi geldi.On yıldır orada olmaya çalışıyoruz.Bu bir çocukluk hayali.
Lord of the Lost 2009’dan beri var, sekiz albüm çıkardılar. Şimdi ana akım bir izleyici kitlesine çarpıyorsunuz. Tahrişi tetiklemeye de alışkın olduğunuzu varsayıyorum?
Tabi, elbette. Bu konseptin bir parçası. Bizim gibi görünüyorsan, kışkırtmayı sevmelisin. Birinin bizi ilk kez görüp delicesine aşık mı yoksa bunun berbat bir şey mi olduğuna kendiliğinden karar vermesi hoşuma gidiyor. Bir sanatçı olarak tetikleyebileceğiniz en kötü şey kayıtsızlıktır. Bu neredeyse hiç başımıza gelmez. Kimse bizi “bir şekilde iyi” bulmuyor. Onunla oynamak eğlenceli. Müzik sahnesinde de sinirleniyoruz.
Endüstriyel rock, gotik metal, glam, wave, dark rock – tarzınızı belirlemek zor. Varsa kendinizi nerede sınıflandırırsınız?
Biz tipik bir metal grubu değiliz, tipik bir goth grubu değiliz, tipik bir rock grubu değiliz. Metalciler için fazla eşcinsel görünüyoruz, gotikler için fazla komik ve sertiz, rockçılar için fazla metaliz. Yıllarca bu bize dezavantaj olarak yazıldı ama aslında bir avantaj. Bu bizim oyunumuz. Sandalyelerin arasında oturmayı seviyoruz.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/ERYZUV264JFXBHFY7RB4DPUYSM.jpeg)
“Sahnede kendimi evimde gibi hissediyorum: Liverpool’da Eurovision Şarkı Yarışması için prova yapan Almanya’dan Lord of the Lost.
© Kaynak: Martin Meissner/AP/dpa
Lord of the Lost grubunun adı nasıl ortaya çıktı?
Lord eskiden benim lakabımdı. Ama The Lords vardı, sonra Avustralyalı metal grubu Lord ve tabii ki Lordi vardı. Kayıpların Efendisi, müzikte umut arayan ve bulan insanlar için bir alegori olan “kayıp”ın bir sığınağı anlamına gelir. Yani bizim için olduğu gibi onların evi de müzik.
ESC sadece ne pahasına olursa olsun dikkat çekmekle ilgili değil, aynı zamanda zamanın ruhunu eğlenceli bir şekilde yakalamakla da ilgili. “Blood & Glitter” şarkısı bunu yapabilir mi?
“Blood & Glitter” şu söz kadar zamansız: aynı kandan geliyoruz, hepimiz biriz. Bu farkındalık, yine internetteki nefret ve kötü niyetli sağcı hareketlerin daha fazla görünür olması nedeniyle son yıllarda yeniden önem kazandı. Eskiden her şey daha güzeldi diyenlerden değilim. Ben öyle düşünmüyorum. Ancak kötü çok daha görünür hale geldi. Yani aynı zamanda böyle bir etkinlikte bayrağı dalgalandırmakla ilgili.
Bu şarkı ne hakkında?
İlk bakışta zıt bir isme sahip yüzeysel bir parti şarkısı. Ancak özünde çok güzel bir mesaj var: İstediğiniz zaman kendiniz olabilirsiniz. Sorun değil. Hepimiz birbirimize aitiz – ve hala bireyselliğimizi kutlayabiliriz. Sanırım mesaj ulaşıyor. Aksi takdirde şarkı çalışmaz. Ancak ateş, lake kostümler ve harika makyajla kalplere dokunmuyorsunuz. Bazı insanlar şarkılarımızı duyduğumuzda ağlıyor ve bunun nedeni müzik ve sözler.
Sadece bir blues grubu olsaydık, kot pantolon ve tişörtle sahneye çıksaydık diye düşündüğünüz günler oluyor mu?
Temizlemek. Öyle günler var ki, tuvaleti olmayan ısıtılmamış bir kulis odasında yarı hasta oturuyorsun ve sadece eve gitmek istiyorsun. O zaman içinden makyaj yapıp kendini vinil kıyafetler giymeye zorlamak gelmiyor. Ve şöyle düşünüyorsunuz: Keşke bir grunge grubu olsaydık. Ama en geç sahnede bunu neden yaptığınızı anlarsınız.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/TQLYIACXOWFHFQ4G7LQCNSDLYI.jpg)
“Sadece gerçekleşen hayat”: Lord of the Lost’un şarkıcısı Chris Harms, ESC provaları sırasında sahnede.
© Kaynak: Rolf VennenbeHaberler/dpa
Müzikal olarak seni kim etkiledi?
Bence seni gerçekten etkileyen şey en az fark ettiğin şey. Sadece olan hayattır. Gerçekten keşfettiğim ilk grup 1991’de Roxette’di. Bu yüzden okula giderken göz kalemi ve oje sürmeye başladım çünkü Per Gessle böyle görünüyordu. Ve neden 18 yaşımdayken saçlarımı ağarttım – çünkü Marie böyle görünüyordu. Bana göre Roxette, beni ben yapan her şeyi yansıtan tek bir kişi gibiydi. Ne yazık ki, onunla sadece bir kez tanıştım: 1995’te Hamburg Radyosu ile bir imza oturumunda. Per ile bir şarkı yazmayı çok isterim. Albümümüzde Blümchen ile “The Look”u coverladık ve o bunu sosyal medyada paylaştı. En azından bizim var olduğumuzu biliyor.
Iron Maiden ile yakın bir bağlantısı var. Hepsi televizyonun önünde oturuyor ve sizin için parmaklarını mı geçiyor?
(gülüyor) Ona “Hey, nasıl gidiyor, bizi izliyor musun?” Bu çok fazla baskı yaratır. Ama ön eleme turundan sonra basçı Steve Harris’e Liverpool’daki ESC’ye gideceğimize dair bir Whatsapp yazdım. Ve şerefe ve iyi şanslar dedi! Sadece Iron Maiden topluluğunun Cumartesi günü tüm dünyada ESC izlediğini varsaymak istiyorum. Temmuz başında yeniden birlikte turneye çıkıyoruz: Iron Maiden ile on gösteri yapıyoruz.
Yine Liverpool’da yaşayan bir oğulları var. Babamın yaptığının havalı olduğunu düşünüyor mu?
Onbir yaşında. Hâlâ babasının yaptığı şeyin havalı olduğunu düşünüyor. Eminim ergenlik döneminde, babanın yaptığı şeyin hoş olmadığı zamanlar vardır. Ama bu tamamen sorun değil. Bu onun bir parçası.
Hangi ESC adaylarıyla iletişime geçtiniz?
Çok fazla var. İsveç’ten Loreen, Finlandiya’dan Käärijä grubu, Avusturya’dan Teya & Salena ve İsviçre’den Remo ile çok güzel bir iletişimimiz oldu. Avustralyalı grup Voyager az önce Cavern Club’da bizi ziyaret etti ve gösteriyi izledi. Dün gece Fransa’dan La Zarra ve İtalya’dan Marco Mengoni ile uzun uzun sohbet ettim. Ve birbirimizin birçok şarkısını coverladık. Buradaki atmosfer gerçekten özel bir şey.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/PLQGOO24DJAGFHYUDJWXTCOKZU.jpg)
Eurovision Şarkı Yarışması 2023: Lord of the Lost’un Açılış Töreni.
© Kaynak: IMAGO/kapak görselleri
Benim izlenimim şu: Önceki Alman katılımcıların aksine, ESC’ye ihtiyacınız yok.
bu kadar Bundan sonra muhtemelen derin bir çukura düşmeyeceğiz. Tabii ki sonuncu olmanın nasıl bir his olduğunu bilmiyoruz ve belki şöyle düşünüyoruz: Ben tamamen başarısızım ve yaptığım müzik anlamsız. Ama bununla kaç kişiyi mutlu ettiğimizi biliyoruz. Umarım, dürüst olmak gerekirse, sonuncu olmanın nasıl bir şey olduğunu asla bilemeyeceğiz.
Almanya’nın arkasında ESC’de inatçı bir kuru dönem var. Sonunu nereye varmak istiyorsun?
Tablonun solunda ilk 13’te yer alsaydık çok mutlu olurdum. Ortadan biraz daha iyi, bu güzel olurdu. En az 15. olmak isterim.
Bay Harms, röportaj için çok teşekkür ederim.
Kişiye
1980’de Hamburg’da Christian Simon Krogmann olarak dünyaya gelen Chris Harms, dark rock grubu Lord of the Lost’un (LOTL) kurucusu ve şarkıcısıdır. Beşli, 2009’dan bu yana sekiz albüm çıkardı ve metal, gotik ve hard rock sahnesinin demirbaşlarından biri. Ocak ayında yayınlanan “Blood & Glitter” adlı albüm Almanya listelerinde bir numaraya yükseldi. Eurovision Şarkı Yarışması’nın (ESC) ön eleme turunda pop şarkıcısı Ikke Hipgold’un önünde yer alan Lord of the Lost, 13 Mayıs Cumartesi günü “Blood & Glitter” adlı şarkısıyla ESC’de Almanya’yı temsil etti. Dünyanın en büyük pop etkinliği bu yıl Liverpool’da gerçekleşiyor. Ukrayna ESC 2022’yi fiilen kazanmış olmasına rağmen İngiltere ev sahibi olarak devreye girdi. Rusya’nın saldırganlık savaşı nedeniyle Ukrayna’da bir ESC imkansızdı.
Bu çılgıncaydı. Kulübü bilmiyordum bile. Hamburg-St. Pauli, Liverpool’un Beatles için önemi genellikle göz ardı edilir. Dünya kariyeri doğal olarak Hamburg’da başladı. Büyük bir Beatles hayranı değilim ama yarattıkları şeye – ses mühendisliği ve tabii ki şarkı yazarlığı açısından – aşırı saygı duyuyorum. Duyduğum ilk kayıt, ailemin plak koleksiyonundan küçük yeşil tekli “Michelle” idi. Beş ya da altı yaşındaydım ve babam bana nasıl plak konulacağını öğretti.
İstikrarlı canlı müzisyenler, Iron Maiden ile turneye çıkıyorlar, M’era Luna gibi büyük festivallerin düzenli konukları. Bu deneyim ESC’de yardımcı oluyor mu?
Bu çok yardımcı oluyor. İlk kez sahneye çıktığımızda bile hiç heyecanlı değildik. Teknik şantiyelerin tamamı tamamlandı – şimdi sadece doğru kameraya bakma ve kendimi ölesiye şarkı söylememe meselesi. Salondaki 12.000 kişi bizim için çok keyifli çünkü durumu biliyoruz. Özellikle de bizi önemsedikleri için. ESC hayranları tüm etkinliği kutluyor. Savaşmak zorunda değilsin. seni seviyorlar ve ben sahnede kendimi evimde gibi hissediyorum. 20 yaşındaki bir Youtuber için daha zor: Seyircisini hiç görmemiş. Ve sonra orada binlerce kişinin önünde duruyorsun. Bu seni öldürebilir.
“Ben büyük bir Beatles hayranı değilim, ama son derece saygı duyuyorum”: Liverpool’un kalbindeki efsanevi Cavern Club’da fişsiz bir konser sırasında Lord of the Lost grubu.
© Kaynak: Peter Kneffel/dpa
Daha önce özel olarak ESC ile ilgileniyor muydunuz?
Evet! Bu yüzden hep oraya gitmek istemişimdir. Kendimi bildim bileli ESC izliyorum. Çocukken geç saatlere kadar ayakta kalmanıza izin verilen birkaç akşam vardı: Dünya Kupası, Avrupa Şampiyonası ve ESC. Beş yaşımdan beri müzik yapıyorum – o zaman çello çalmaya başladım. Yani müzik her zaman önemliydi. Ve özellikle plak kapaklarını beğendiğim sanatçılar. Bir David Bowie kaydı gördüğümde “Müzik ve makyaj mı? Bunu beğendim.” Ergenlik çağına geldiğimde ESC’ye gitme isteğim arttı.Birkaç yıl aradan sonra 2006’da Lordi geldi.On yıldır orada olmaya çalışıyoruz.Bu bir çocukluk hayali.
Lord Of The Lost’un şarkıcısı Chris Harms
Lord of the Lost 2009’dan beri var, sekiz albüm çıkardılar. Şimdi ana akım bir izleyici kitlesine çarpıyorsunuz. Tahrişi tetiklemeye de alışkın olduğunuzu varsayıyorum?
Tabi, elbette. Bu konseptin bir parçası. Bizim gibi görünüyorsan, kışkırtmayı sevmelisin. Birinin bizi ilk kez görüp delicesine aşık mı yoksa bunun berbat bir şey mi olduğuna kendiliğinden karar vermesi hoşuma gidiyor. Bir sanatçı olarak tetikleyebileceğiniz en kötü şey kayıtsızlıktır. Bu neredeyse hiç başımıza gelmez. Kimse bizi “bir şekilde iyi” bulmuyor. Onunla oynamak eğlenceli. Müzik sahnesinde de sinirleniyoruz.
Endüstriyel rock, gotik metal, glam, wave, dark rock – tarzınızı belirlemek zor. Varsa kendinizi nerede sınıflandırırsınız?
Biz tipik bir metal grubu değiliz, tipik bir goth grubu değiliz, tipik bir rock grubu değiliz. Metalciler için fazla eşcinsel görünüyoruz, gotikler için fazla komik ve sertiz, rockçılar için fazla metaliz. Yıllarca bu bize dezavantaj olarak yazıldı ama aslında bir avantaj. Bu bizim oyunumuz. Sandalyelerin arasında oturmayı seviyoruz.
“Sahnede kendimi evimde gibi hissediyorum: Liverpool’da Eurovision Şarkı Yarışması için prova yapan Almanya’dan Lord of the Lost.
© Kaynak: Martin Meissner/AP/dpa
Lord of the Lost grubunun adı nasıl ortaya çıktı?
Lord eskiden benim lakabımdı. Ama The Lords vardı, sonra Avustralyalı metal grubu Lord ve tabii ki Lordi vardı. Kayıpların Efendisi, müzikte umut arayan ve bulan insanlar için bir alegori olan “kayıp”ın bir sığınağı anlamına gelir. Yani bizim için olduğu gibi onların evi de müzik.
Chris Harms, Kayıpların Efendisi’nin şarkıcısı
ESC sadece ne pahasına olursa olsun dikkat çekmekle ilgili değil, aynı zamanda zamanın ruhunu eğlenceli bir şekilde yakalamakla da ilgili. “Blood & Glitter” şarkısı bunu yapabilir mi?
“Blood & Glitter” şu söz kadar zamansız: aynı kandan geliyoruz, hepimiz biriz. Bu farkındalık, yine internetteki nefret ve kötü niyetli sağcı hareketlerin daha fazla görünür olması nedeniyle son yıllarda yeniden önem kazandı. Eskiden her şey daha güzeldi diyenlerden değilim. Ben öyle düşünmüyorum. Ancak kötü çok daha görünür hale geldi. Yani aynı zamanda böyle bir etkinlikte bayrağı dalgalandırmakla ilgili.
Bu şarkı ne hakkında?
İlk bakışta zıt bir isme sahip yüzeysel bir parti şarkısı. Ancak özünde çok güzel bir mesaj var: İstediğiniz zaman kendiniz olabilirsiniz. Sorun değil. Hepimiz birbirimize aitiz – ve hala bireyselliğimizi kutlayabiliriz. Sanırım mesaj ulaşıyor. Aksi takdirde şarkı çalışmaz. Ancak ateş, lake kostümler ve harika makyajla kalplere dokunmuyorsunuz. Bazı insanlar şarkılarımızı duyduğumuzda ağlıyor ve bunun nedeni müzik ve sözler.
Chris Harms, Kayıpların Efendisi’nin şarkıcısı
Sadece bir blues grubu olsaydık, kot pantolon ve tişörtle sahneye çıksaydık diye düşündüğünüz günler oluyor mu?
Temizlemek. Öyle günler var ki, tuvaleti olmayan ısıtılmamış bir kulis odasında yarı hasta oturuyorsun ve sadece eve gitmek istiyorsun. O zaman içinden makyaj yapıp kendini vinil kıyafetler giymeye zorlamak gelmiyor. Ve şöyle düşünüyorsunuz: Keşke bir grunge grubu olsaydık. Ama en geç sahnede bunu neden yaptığınızı anlarsınız.
“Sadece gerçekleşen hayat”: Lord of the Lost’un şarkıcısı Chris Harms, ESC provaları sırasında sahnede.
© Kaynak: Rolf VennenbeHaberler/dpa
Müzikal olarak seni kim etkiledi?
Bence seni gerçekten etkileyen şey en az fark ettiğin şey. Sadece olan hayattır. Gerçekten keşfettiğim ilk grup 1991’de Roxette’di. Bu yüzden okula giderken göz kalemi ve oje sürmeye başladım çünkü Per Gessle böyle görünüyordu. Ve neden 18 yaşımdayken saçlarımı ağarttım – çünkü Marie böyle görünüyordu. Bana göre Roxette, beni ben yapan her şeyi yansıtan tek bir kişi gibiydi. Ne yazık ki, onunla sadece bir kez tanıştım: 1995’te Hamburg Radyosu ile bir imza oturumunda. Per ile bir şarkı yazmayı çok isterim. Albümümüzde Blümchen ile “The Look”u coverladık ve o bunu sosyal medyada paylaştı. En azından bizim var olduğumuzu biliyor.
Chris Harms, Kayıpların Efendisi’nin şarkıcısı
Iron Maiden ile yakın bir bağlantısı var. Hepsi televizyonun önünde oturuyor ve sizin için parmaklarını mı geçiyor?
(gülüyor) Ona “Hey, nasıl gidiyor, bizi izliyor musun?” Bu çok fazla baskı yaratır. Ama ön eleme turundan sonra basçı Steve Harris’e Liverpool’daki ESC’ye gideceğimize dair bir Whatsapp yazdım. Ve şerefe ve iyi şanslar dedi! Sadece Iron Maiden topluluğunun Cumartesi günü tüm dünyada ESC izlediğini varsaymak istiyorum. Temmuz başında yeniden birlikte turneye çıkıyoruz: Iron Maiden ile on gösteri yapıyoruz.
Yine Liverpool’da yaşayan bir oğulları var. Babamın yaptığının havalı olduğunu düşünüyor mu?
Onbir yaşında. Hâlâ babasının yaptığı şeyin havalı olduğunu düşünüyor. Eminim ergenlik döneminde, babanın yaptığı şeyin hoş olmadığı zamanlar vardır. Ama bu tamamen sorun değil. Bu onun bir parçası.
Hangi ESC adaylarıyla iletişime geçtiniz?
Çok fazla var. İsveç’ten Loreen, Finlandiya’dan Käärijä grubu, Avusturya’dan Teya & Salena ve İsviçre’den Remo ile çok güzel bir iletişimimiz oldu. Avustralyalı grup Voyager az önce Cavern Club’da bizi ziyaret etti ve gösteriyi izledi. Dün gece Fransa’dan La Zarra ve İtalya’dan Marco Mengoni ile uzun uzun sohbet ettim. Ve birbirimizin birçok şarkısını coverladık. Buradaki atmosfer gerçekten özel bir şey.
Eurovision Şarkı Yarışması 2023: Lord of the Lost’un Açılış Töreni.
© Kaynak: IMAGO/kapak görselleri
Benim izlenimim şu: Önceki Alman katılımcıların aksine, ESC’ye ihtiyacınız yok.
bu kadar Bundan sonra muhtemelen derin bir çukura düşmeyeceğiz. Tabii ki sonuncu olmanın nasıl bir his olduğunu bilmiyoruz ve belki şöyle düşünüyoruz: Ben tamamen başarısızım ve yaptığım müzik anlamsız. Ama bununla kaç kişiyi mutlu ettiğimizi biliyoruz. Umarım, dürüst olmak gerekirse, sonuncu olmanın nasıl bir şey olduğunu asla bilemeyeceğiz.
Chris Harms, Kayıpların Efendisi’nin şarkıcısı
Almanya’nın arkasında ESC’de inatçı bir kuru dönem var. Sonunu nereye varmak istiyorsun?
Tablonun solunda ilk 13’te yer alsaydık çok mutlu olurdum. Ortadan biraz daha iyi, bu güzel olurdu. En az 15. olmak isterim.
Bay Harms, röportaj için çok teşekkür ederim.
Kişiye
1980’de Hamburg’da Christian Simon Krogmann olarak dünyaya gelen Chris Harms, dark rock grubu Lord of the Lost’un (LOTL) kurucusu ve şarkıcısıdır. Beşli, 2009’dan bu yana sekiz albüm çıkardı ve metal, gotik ve hard rock sahnesinin demirbaşlarından biri. Ocak ayında yayınlanan “Blood & Glitter” adlı albüm Almanya listelerinde bir numaraya yükseldi. Eurovision Şarkı Yarışması’nın (ESC) ön eleme turunda pop şarkıcısı Ikke Hipgold’un önünde yer alan Lord of the Lost, 13 Mayıs Cumartesi günü “Blood & Glitter” adlı şarkısıyla ESC’de Almanya’yı temsil etti. Dünyanın en büyük pop etkinliği bu yıl Liverpool’da gerçekleşiyor. Ukrayna ESC 2022’yi fiilen kazanmış olmasına rağmen İngiltere ev sahibi olarak devreye girdi. Rusya’nın saldırganlık savaşı nedeniyle Ukrayna’da bir ESC imkansızdı.