Araç kameraları sürücüler tarafından giderek daha fazla kullanılan cihazlar haline geldi, ancak gerçekten de kamuya açık yolları, plakaları ve diğer sürücüleri rızaları olmadan filme alma hakkımız var mı?
“Yolculuklarınızı araç kameralarıyla koruyun!” »: Fransa pazarında yıllardır araç içi kameralar satılıyor. Vaatleri: Yolculuk sırasında meydana gelebilecek her türlü kazayı veya nezaketsiz davranışı filme almak, en ufak bir vur-kaç veya anlaşmazlıkta delil olarak hizmet etmek. Pek çok sürücü, motosikletçi ve hatta dağ bisikletçisi tarafından benimsenmişse yasa ne diyor? Kamuya açık yolları, plakaları ve diğer sürücüleri rızaları olmadan filme alma hakkımız var mı? Bu cihazlarla filme alınmayı reddedebilir miyiz? Görseller kanıt olarak kullanılabilir mi?
Sorularımız çok olmasına rağmen cevaplar istediğimiz kadar net değil. Çünkü Avrupa düzeyinde bu “ yasal çarşı. Lüksemburg, Portekiz, Avusturya ve Belçika gibi bunu kesinlikle yasaklayan ülkeler var. Anladığım kadarıyla, Hollanda gibi, rezervasyona tabi olarak buna izin veren diğerleri », diye açıklıyor Racine hukuk firmasında BT ve Veri avukatı olan Eric Barbry.
Fransa'da “ne ne de” durumundayız
Ancak Fransa gibi diğer ülkelerde konu henüz çözülmüş değil. Özel hayatlarımızdan sorumlu Fransız otoritesi CNIL'in henüz konuyla ilgili bir pozisyon almadığını bize açıklıyor. Ancak araçtaki kameraların yükseldiğinin farkında ” iki pratik konu » Avrupa'nın kişisel verilere ilişkin 2018 düzenlemesi olan GDPR'ye uyum. Fransa'da bir nevi “ ne ne de », diye özetliyor Eric Barbry. “ Aslında denetleyici makam tarafından herhangi bir tutum alınmamıştır; bu, araç kameralarının düzenlenmediği anlamına gelmez. », diye ekliyor avukat.
Araç içi kameralar için kişisel veri kanunu, video koruması ve video gözetimine ilişkin hükümler, görüntü hakları ve delil kanunu geçerli olabilir. Ancak bunların hepsi kendimizi yerleştirdiğimiz bağlama bağlıdır. Her şeyden önce profesyonel bir ortamda mı yoksa özel bir ortamda mıyız diye soruyor Me Barbry. Örneğin bir müşterinin nezaketsizliğini ölümsüzleştirmek için filme alınan taksi, VTC veya blablacar yolcuları, aracın içinde bir kameranın varlığı konusunda bilgilendirilmelidir. Özel bağlamda (aileler, arkadaşlar), GDPR geçerli değildir; alma izni yoktur.
Ancak dışarıyı, dolayısıyla otoyolu ve potansiyel olarak sokaktaki insanları çeken kameralara odaklanırsak: “ Bu yakalamanın amacının ne olduğunu kendimize sormalıyız. Amaç nedir? Sokaktaki insanları mı yoksa kazaya yatkın bir durumu mu çekiyoruz? » diye soruyor uzman, görüntü haklarıyla paralellik kuruyor.
Kalabalığı filme alırken kendinize bir kişiyi mi, birkaç kişiyi mi, yoksa bir olayı mı fotoğraflamak istediğinizi sormalısınız… neden insanları filme aldınız? “ Hiçbir zaman bu kadar kategorik olmasa da, sağ hiçbir zaman siyah ya da beyaz olmadığı için, prensip, görüntü hakkının olayın ve kalabalığın arkasında belli bir şekilde yok olmasıdır. “diye belirtiyor. Bu yaklaşım bir araç kamerası için kullanılabilir: bu bağlamda, “ amacım insanları filme almak değil, olası bir kaza durumunu filme almak », diye açıklıyor Me Barbry.
Silinecek olan bu görüntü hakkının yanı sıra, rıza talep edilmesini veya filme alınan kişiye herhangi bir kayda itiraz etme olanağı verilmesini gerektiren kişisel veri hakkı da kalacaktır. “ Ama yine de iki yaklaşımın olduğunu düşünüyorum. Titiz, hatta katı bir yaklaşım: “Araç kameralarını yasaklayacağız çünkü potansiyel olarak insanları filme alıyorlar”. Bir de şu pragmatik konum var: “Neyi çekiyorum, amacım ne?” “. Bu yaklaşıma göre, kazaya yol açabilecek olası bir durumun filme alınması söz konusu olduğunda kişisel veri hakkı bir kenara bırakılır.
“ CNIL bu mantığı takip ederek, bir kaza olmadığı sürece verilerin her 24 saatte bir, iki günde bir silinmesi gibi sınırlamalar ekleyebilir. », diye devam ediyor uzman. O halde neden kararını vermekte gecikiyor? Açıklamanın bir kısmı bu otoritenin ” GDPR'yi uygulamak için orada. Yani şunu söylemeye başlıyoruz, aslında GDPR'yi katı bir şekilde uygulamayacağız, ancak bunu şu şekilde uygulayacağız, bu aynı zamanda sonuçta GDPR'nin bu kadar basit olmadığını göstermenin bir yolu. », Beni Tahmin Ediyor Barbry.
Araç kamerası videolarını kullanma hakkımız var mı?
Yasallık sorununun yanı sıra videoların kullanımı da var. Bunları delil olarak kullanabilir miyiz? Pierre Palmed olayında bir sürücünün araç kamerası belirleyici oldu. Aktörün arabasındaki kaçan iki yolcuyu filme almıştı. ” SAHİP OLMAKSuç düzeyinde kanıt ücretsizdir. Ceza mahkemesi önündeki delillerin, hatta yasadışı delillerin bile kabul edilebileceği yakın zamanda yeniden hatırlatıldı. Hasarın onarılması veya bir kişinin sorumluluğunun sorgulanmasıyla daha fazla ilgilendiğimiz hukuk davalarında araç kamerasından video kullanmak daha karmaşık olacaktır. Prosedür, ispat eyleminin meşruiyetini, dolayısıyla hukuka saygıyı gerektirir. Me Barbry'yi genişletiyor.
Sigortacı tarafında ise ikincisi şuna inanıyor: “ Araç kameraları tarafından kaydedilen görüntüler, dostane rapor, ifadeler ve bilirkişi raporunun yanı sıra sorumlulukların belirlenmesine gerçekten yardımcı olabilir “. Ama onlar gibi kazanın oluşmasını engellemezler, dolayısıyla sigorta maliyetine hiçbir etkisi olmaz », sorguladığımız Fransız sigorta şirketlerini bir araya getiren federasyon France Assureurs'u belirtiyor.
Bu arada CNIL bize şunları tavsiye ediyor: “ Bu önlemlerin uygulanmasında dikkatli olun ”, gelecekteki kararının zamanı“ Yetkili makamlarla istişarede bulunularak “. Ancak bir araç içi kamera modelinin kullanımını yapılandıramayacaklarını veya çok az yapılandırabileceklerini bildiğimizde, bir araç kamerası kullanıcısı nasıl dikkatli olabilir – örneğin bir çarpışma durumunda kameranın çalışmasını sınırlandırarak veya hava yastığını tetikleyerek?
Araç içi kamera satın alan kişinin aslında iki seçeneği vardır: Ya onu çakmağa takar, sonra kamera yalnızca motor çalışırken çalışır, video dosyaları bir SD karta kaydedilir. Ya onu doğrudan arabanın sigorta kutusuna bağlar, bu da sürücülere çok az manevra alanı bırakan modellere bağlı olarak ön kısmı, bazen arka kısmı ve iç kısmı sürekli olarak filme almasına olanak tanır.
“Yolculuklarınızı araç kameralarıyla koruyun!” »: Fransa pazarında yıllardır araç içi kameralar satılıyor. Vaatleri: Yolculuk sırasında meydana gelebilecek her türlü kazayı veya nezaketsiz davranışı filme almak, en ufak bir vur-kaç veya anlaşmazlıkta delil olarak hizmet etmek. Pek çok sürücü, motosikletçi ve hatta dağ bisikletçisi tarafından benimsenmişse yasa ne diyor? Kamuya açık yolları, plakaları ve diğer sürücüleri rızaları olmadan filme alma hakkımız var mı? Bu cihazlarla filme alınmayı reddedebilir miyiz? Görseller kanıt olarak kullanılabilir mi?
Sorularımız çok olmasına rağmen cevaplar istediğimiz kadar net değil. Çünkü Avrupa düzeyinde bu “ yasal çarşı. Lüksemburg, Portekiz, Avusturya ve Belçika gibi bunu kesinlikle yasaklayan ülkeler var. Anladığım kadarıyla, Hollanda gibi, rezervasyona tabi olarak buna izin veren diğerleri », diye açıklıyor Racine hukuk firmasında BT ve Veri avukatı olan Eric Barbry.
Fransa'da “ne ne de” durumundayız
Ancak Fransa gibi diğer ülkelerde konu henüz çözülmüş değil. Özel hayatlarımızdan sorumlu Fransız otoritesi CNIL'in henüz konuyla ilgili bir pozisyon almadığını bize açıklıyor. Ancak araçtaki kameraların yükseldiğinin farkında ” iki pratik konu » Avrupa'nın kişisel verilere ilişkin 2018 düzenlemesi olan GDPR'ye uyum. Fransa'da bir nevi “ ne ne de », diye özetliyor Eric Barbry. “ Aslında denetleyici makam tarafından herhangi bir tutum alınmamıştır; bu, araç kameralarının düzenlenmediği anlamına gelmez. », diye ekliyor avukat.
Araç içi kameralar için kişisel veri kanunu, video koruması ve video gözetimine ilişkin hükümler, görüntü hakları ve delil kanunu geçerli olabilir. Ancak bunların hepsi kendimizi yerleştirdiğimiz bağlama bağlıdır. Her şeyden önce profesyonel bir ortamda mı yoksa özel bir ortamda mıyız diye soruyor Me Barbry. Örneğin bir müşterinin nezaketsizliğini ölümsüzleştirmek için filme alınan taksi, VTC veya blablacar yolcuları, aracın içinde bir kameranın varlığı konusunda bilgilendirilmelidir. Özel bağlamda (aileler, arkadaşlar), GDPR geçerli değildir; alma izni yoktur.
Ancak dışarıyı, dolayısıyla otoyolu ve potansiyel olarak sokaktaki insanları çeken kameralara odaklanırsak: “ Bu yakalamanın amacının ne olduğunu kendimize sormalıyız. Amaç nedir? Sokaktaki insanları mı yoksa kazaya yatkın bir durumu mu çekiyoruz? » diye soruyor uzman, görüntü haklarıyla paralellik kuruyor.
“Amacım insanları filme almak değil, potansiyel kazaya yatkın bir durumu filme almak”
Kalabalığı filme alırken kendinize bir kişiyi mi, birkaç kişiyi mi, yoksa bir olayı mı fotoğraflamak istediğinizi sormalısınız… neden insanları filme aldınız? “ Hiçbir zaman bu kadar kategorik olmasa da, sağ hiçbir zaman siyah ya da beyaz olmadığı için, prensip, görüntü hakkının olayın ve kalabalığın arkasında belli bir şekilde yok olmasıdır. “diye belirtiyor. Bu yaklaşım bir araç kamerası için kullanılabilir: bu bağlamda, “ amacım insanları filme almak değil, olası bir kaza durumunu filme almak », diye açıklıyor Me Barbry.
Silinecek olan bu görüntü hakkının yanı sıra, rıza talep edilmesini veya filme alınan kişiye herhangi bir kayda itiraz etme olanağı verilmesini gerektiren kişisel veri hakkı da kalacaktır. “ Ama yine de iki yaklaşımın olduğunu düşünüyorum. Titiz, hatta katı bir yaklaşım: “Araç kameralarını yasaklayacağız çünkü potansiyel olarak insanları filme alıyorlar”. Bir de şu pragmatik konum var: “Neyi çekiyorum, amacım ne?” “. Bu yaklaşıma göre, kazaya yol açabilecek olası bir durumun filme alınması söz konusu olduğunda kişisel veri hakkı bir kenara bırakılır.
“ CNIL bu mantığı takip ederek, bir kaza olmadığı sürece verilerin her 24 saatte bir, iki günde bir silinmesi gibi sınırlamalar ekleyebilir. », diye devam ediyor uzman. O halde neden kararını vermekte gecikiyor? Açıklamanın bir kısmı bu otoritenin ” GDPR'yi uygulamak için orada. Yani şunu söylemeye başlıyoruz, aslında GDPR'yi katı bir şekilde uygulamayacağız, ancak bunu şu şekilde uygulayacağız, bu aynı zamanda sonuçta GDPR'nin bu kadar basit olmadığını göstermenin bir yolu. », Beni Tahmin Ediyor Barbry.
Araç kamerası videolarını kullanma hakkımız var mı?
Yasallık sorununun yanı sıra videoların kullanımı da var. Bunları delil olarak kullanabilir miyiz? Pierre Palmed olayında bir sürücünün araç kamerası belirleyici oldu. Aktörün arabasındaki kaçan iki yolcuyu filme almıştı. ” SAHİP OLMAKSuç düzeyinde kanıt ücretsizdir. Ceza mahkemesi önündeki delillerin, hatta yasadışı delillerin bile kabul edilebileceği yakın zamanda yeniden hatırlatıldı. Hasarın onarılması veya bir kişinin sorumluluğunun sorgulanmasıyla daha fazla ilgilendiğimiz hukuk davalarında araç kamerasından video kullanmak daha karmaşık olacaktır. Prosedür, ispat eyleminin meşruiyetini, dolayısıyla hukuka saygıyı gerektirir. Me Barbry'yi genişletiyor.
Sigortacı tarafında ise ikincisi şuna inanıyor: “ Araç kameraları tarafından kaydedilen görüntüler, dostane rapor, ifadeler ve bilirkişi raporunun yanı sıra sorumlulukların belirlenmesine gerçekten yardımcı olabilir “. Ama onlar gibi kazanın oluşmasını engellemezler, dolayısıyla sigorta maliyetine hiçbir etkisi olmaz », sorguladığımız Fransız sigorta şirketlerini bir araya getiren federasyon France Assureurs'u belirtiyor.
Bu arada CNIL bize şunları tavsiye ediyor: “ Bu önlemlerin uygulanmasında dikkatli olun ”, gelecekteki kararının zamanı“ Yetkili makamlarla istişarede bulunularak “. Ancak bir araç içi kamera modelinin kullanımını yapılandıramayacaklarını veya çok az yapılandırabileceklerini bildiğimizde, bir araç kamerası kullanıcısı nasıl dikkatli olabilir – örneğin bir çarpışma durumunda kameranın çalışmasını sınırlandırarak veya hava yastığını tetikleyerek?
Araç içi kamera satın alan kişinin aslında iki seçeneği vardır: Ya onu çakmağa takar, sonra kamera yalnızca motor çalışırken çalışır, video dosyaları bir SD karta kaydedilir. Ya onu doğrudan arabanın sigorta kutusuna bağlar, bu da sürücülere çok az manevra alanı bırakan modellere bağlı olarak ön kısmı, bazen arka kısmı ve iç kısmı sürekli olarak filme almasına olanak tanır.
01net'ten hiçbir haberi kaçırmamak için bizi Google Haberler ve WhatsApp'tan takip edin.