Shib
New member
Daha sonraki yıllarında onunla tanışacak kadar şanslı olanlar şaşırdı: Bir inme Harry Belafonte’nin denge duygusunu etkilemiş olsa da, gözleri beyzbol şapkasının altında parladı. Beyaz dişler parladı. Bu yaşlı beyefendi enerji doluydu.
Sadece sesi zımpara kağıdı kadar pürüzlü geliyordu: Karayip kalipso müziğini dünya çapında popüler yapan şarkı olan “Banana Boat Song” u on yıllar boyunca bu ses telleriyle nasıl söyleyebildi? ABD’li şarkıcı, oyuncu ve sivil haklar aktivisti Harry Belafonte 96 yaşında öldü.
Uzun ömründe 150 milyon plak sattı. Burası karayip şarkıları, folk ve swing ile doluydu. Bununla birlikte, her şeyden önce, siyasi mücadeleler etrafında dönüyordu – Vietnam Savaşı’na karşı, Etiyopya’daki açlığa karşı, Avrupa’da orta menzilli füzelerin konuşlandırılmasına karşı ve örneğin Yunan Mikis Theodorakis ve Güney Afrikalı Nelson Mandela gibi ezilenler için.
Sivil haklar hareketinin ön saflarında
Belafonte, yaşlılığında bile Unicef’e ve şimdi neredeyse unutulmuş, anti-kapitalist Occupy hareketine bağlıydı – tıpkı bir zamanlar siyah sivil haklar hareketi için kampanya yürüttüğü gibi. 60’larda, Harry Belafonte yürüyüşlerinin ön saflarındaydı.
Dönemin BM Büyükelçisi Harry Belafonte, Kenya’da bir gecekondu mahallesini ziyaret ederken çocuklarla sohbet ediyor.
© Kaynak: Morrison/epa/dpa
Haksızlığa dayanamadı. “DNA’mda bu şekilde saklanıyor” dedi. Belafonte, itici gücünü net bir şekilde adlandırmayı başardı: 1927’de New York’taki Harlem gettosunda doğan ve ilk elden deneyimlediği yoksulluk. Daha sonra karısı Pamela ile beş yıldızlı otellerde kalmayı göze alabilse de, ona dair hafızasını hiç kaybetmedi.
Şarkılarının çoğu da yoksulluk hakkındadır. Hiç kimse “Muz Kayık Şarkısı”nı folklor olarak görmemeli. Aslında şarkı, Belafonte’nin Jamaika, Kingston’da büyürken tanıştığı çalışkan insanlarla ilgiliydi. Geceleri işçiler American Fruit Company’nin gemilerini doldurdular ve şarkılarında gün ışığını özlediler. Ancak o zaman eve yorgun dönebilirlerdi.
Irkçılık Belafonte’nin hayatına nüfuz etti: Siyahlara hâlâ kendi tuvaletleri verildiğinde, o zaten Las Vegas’ta ünlü bir yıldızdı. 1964’te eski dostu Sidney Poitier ile Mississippi’ye uçtu. Siyah seçmenlerin kayıt kampanyası için deri bir çantada 70.000 dolarları vardı ve sıcak güneyde Ku Klux Klan ikisi için pusuda bekliyordu.
Belafonte’nin kendi televizyon programında yaptığı bir sohbette, Martin Luther King bir keresinde ona şöyle demişti. “Önemli olan ne kadar uzun yaşadığın değil, hayatının ne kadar anlamlı olduğu.” Kısa süre sonra King öldürüldü.
Belafonte, Kennedy, Mandela
Belafonte’nin ünlülerle birçok fotoğrafı var: Belafonte, John F. Kennedy, Eleanor Roosevelt veya Nelson Mandela ile, Belafonte, Marlon Brando, Frank Sinatra veya Tony Curtis ile. Birçoğu onun arkadaşıydı ve Miriam Makeba ve Bob Dylan gibi diğerlerini keşfedip teşvik etmişti.
Harry Belafonte (sağda), James Foreman (solda), Şiddetsiz Öğrenci Koordinasyon Komitesi’nin yönetici sekreteri ve sivil haklar lideri Martin Luther King Jr.
© Kaynak: Horace Cort/AP
İş iyi bir amacı ilerletmeye geldiğinde, utanmadan arkadaşlarını dizginledi. “Bencil yıldızları sevmiyorum” dedi. Popülaritenizi insanların iyiliği için kullanmalısınız.
Belafonte, ülkesindeki ırkçılıkla hayatının sonuna kadar bitmedi ve kesinlikle yoksulluk, eşitsizlik ve sömürü ile bitmedi. Harry Belafonte, daha dostça olamayacak bir beyzbol şapkası takmış, kızgın, yaşlı bir adamdı.
Sadece sesi zımpara kağıdı kadar pürüzlü geliyordu: Karayip kalipso müziğini dünya çapında popüler yapan şarkı olan “Banana Boat Song” u on yıllar boyunca bu ses telleriyle nasıl söyleyebildi? ABD’li şarkıcı, oyuncu ve sivil haklar aktivisti Harry Belafonte 96 yaşında öldü.
Uzun ömründe 150 milyon plak sattı. Burası karayip şarkıları, folk ve swing ile doluydu. Bununla birlikte, her şeyden önce, siyasi mücadeleler etrafında dönüyordu – Vietnam Savaşı’na karşı, Etiyopya’daki açlığa karşı, Avrupa’da orta menzilli füzelerin konuşlandırılmasına karşı ve örneğin Yunan Mikis Theodorakis ve Güney Afrikalı Nelson Mandela gibi ezilenler için.
Sivil haklar hareketinin ön saflarında
Belafonte, yaşlılığında bile Unicef’e ve şimdi neredeyse unutulmuş, anti-kapitalist Occupy hareketine bağlıydı – tıpkı bir zamanlar siyah sivil haklar hareketi için kampanya yürüttüğü gibi. 60’larda, Harry Belafonte yürüyüşlerinin ön saflarındaydı.
Dönemin BM Büyükelçisi Harry Belafonte, Kenya’da bir gecekondu mahallesini ziyaret ederken çocuklarla sohbet ediyor.
© Kaynak: Morrison/epa/dpa
Haksızlığa dayanamadı. “DNA’mda bu şekilde saklanıyor” dedi. Belafonte, itici gücünü net bir şekilde adlandırmayı başardı: 1927’de New York’taki Harlem gettosunda doğan ve ilk elden deneyimlediği yoksulluk. Daha sonra karısı Pamela ile beş yıldızlı otellerde kalmayı göze alabilse de, ona dair hafızasını hiç kaybetmedi.
Şarkılarının çoğu da yoksulluk hakkındadır. Hiç kimse “Muz Kayık Şarkısı”nı folklor olarak görmemeli. Aslında şarkı, Belafonte’nin Jamaika, Kingston’da büyürken tanıştığı çalışkan insanlarla ilgiliydi. Geceleri işçiler American Fruit Company’nin gemilerini doldurdular ve şarkılarında gün ışığını özlediler. Ancak o zaman eve yorgun dönebilirlerdi.
Irkçılık Belafonte’nin hayatına nüfuz etti: Siyahlara hâlâ kendi tuvaletleri verildiğinde, o zaten Las Vegas’ta ünlü bir yıldızdı. 1964’te eski dostu Sidney Poitier ile Mississippi’ye uçtu. Siyah seçmenlerin kayıt kampanyası için deri bir çantada 70.000 dolarları vardı ve sıcak güneyde Ku Klux Klan ikisi için pusuda bekliyordu.
Belafonte’nin kendi televizyon programında yaptığı bir sohbette, Martin Luther King bir keresinde ona şöyle demişti. “Önemli olan ne kadar uzun yaşadığın değil, hayatının ne kadar anlamlı olduğu.” Kısa süre sonra King öldürüldü.
Belafonte, Kennedy, Mandela
Belafonte’nin ünlülerle birçok fotoğrafı var: Belafonte, John F. Kennedy, Eleanor Roosevelt veya Nelson Mandela ile, Belafonte, Marlon Brando, Frank Sinatra veya Tony Curtis ile. Birçoğu onun arkadaşıydı ve Miriam Makeba ve Bob Dylan gibi diğerlerini keşfedip teşvik etmişti.
Harry Belafonte (sağda), James Foreman (solda), Şiddetsiz Öğrenci Koordinasyon Komitesi’nin yönetici sekreteri ve sivil haklar lideri Martin Luther King Jr.
© Kaynak: Horace Cort/AP
İş iyi bir amacı ilerletmeye geldiğinde, utanmadan arkadaşlarını dizginledi. “Bencil yıldızları sevmiyorum” dedi. Popülaritenizi insanların iyiliği için kullanmalısınız.
Belafonte, ülkesindeki ırkçılıkla hayatının sonuna kadar bitmedi ve kesinlikle yoksulluk, eşitsizlik ve sömürü ile bitmedi. Harry Belafonte, daha dostça olamayacak bir beyzbol şapkası takmış, kızgın, yaşlı bir adamdı.