Shib
New member
The Stones 26. stüdyo albümünü tamamladı. Cuma günü vizyona giren “Hackney Diamonds” ise en hafif tabirle güçlü bir rekor. Rock’n’roll insanları genellikle geç saatlere kadar işlerine çok daha erken başlarlar. Johnny Cash, kül ve tozdan oluşan sesiyle ilk “American Recordings” plağını 62 yaşında çıkardı. Bob Dylan’ın karanlık “Time out of Mind” adlı şarkısı ise 1997 yılında, sanatçı henüz 56 yaşındayken yayımlandı.
Rolling Stones 2005’te şarkı yazmayı bıraktı
The Stones ise 2005 yılında şarkı yazımını politik içerikli “A Bigger Bang” ile bıraktı ve 2016’da Noel zamanında güçlü blues cover koleksiyonu “Blue & Lonesome” ile devam etti. Slogan: Hiçbir şey daha iyi, keder ve kederden ne yazık ki ve kuğu şarkısı.
Şimdi 80 (Mick Jagger), 79 (Keith Richards) ve 76 (Ronnie Wood) yaşındalar. Ve -Richards, 2019’daki bir Haberler röportajında bunu fısıldamıştı- yeni bir şarkı koleksiyonuyla geri döndüler. Haftalarca süren tahminler, geri sayımlar ve Londra’daki Jimmy Fallon gösterisiyle duyurulan “Hackney Diamonds” ne ses ne de cümle olarak yaşlı bir adamın dönüşü değil.
Balad yok, yakında bitecek sözleri yok
Dengeyi, pişmanlıkları ve yakında bitecek mesajlarını veya balad dükkanını bekleyen herkes şaşıracak. Rolling Stones 50 yıl önceki kadar enerjik, rahat ve öfkeli, zamansız ve hiç de utanç verici değil. Her şey sanki bu müziği (yeniden) icat etmişler gibi değil, aynı zamanda sanki yeni yapmışlar gibi geliyor.
Grubun 61. varoluş yılında (kısmen Grammy ödüllü New York prodüktörü Andrew Watt’ın kanatları altında) heyecan verici bir rock ‘n’ roll albümü yaratıldı. “Beggar’s Banquet”ten (1968) bu yana pek çok Stones albümü gibi bu albüm de bir banger ile başlıyor; güçlü riff-tekli öncesi “Angry”.
Ve bir düzine şarkının içinden geçerken, İngilizlerin on yıllar boyunca fethettiği pek çok türe değiniyor ve onları birleştiriyor. Blues ve dub, yavaş, inatçı rockçı “Get Close”da, country ve blues, bölünmüş akustik gitar ve lirik piyanoyla birlikte gezinen “Dreamy Skies”ta bulunabilir ve “Mess It Up” rock (ayet) ve rock’ın bir karışımıdır. disko (kaçınmak). .
The Stones ve Beatle punk’ta şansını deniyor
Ve 1978’deki “Respectable”dan bu yana Stones, punk’a, Beatles’ın konuğu Paul McCartney’nin basların çılgınca dırdır etmesine izin verdiği “Bite My Head Off”taki kadar punk’a bu kadar yakın olmamıştı. Genel olarak tempo yüksek, ses sert ve gün doğumu gitar solosu ve yaylı çalgılar topluluğuyla “Sticky Fingers” günlerini anımsatan “Whole Wide World” veya “Dpending on You” gibi melodiler var ( 1971), uzun süre sahip olamayacağınız bir şeydir.
Buradaki her şey akılda kalıcı; kendinizden ve diğerlerinden ara sıra yapılan alıntılar da dahil: “Driving Me Too Hard”, Stones’un kendi “Tumbeling Dice”ından ve Bruce Springsteen’in “Glory Days”inden izler taşıyor.
Yayın Ekibi
Netflix & Co. için en iyi dizi ve film ipuçları – her ay yenileniyor.
Charlie Watts kayıp ama Steve Jordan pek de uygunsuz görünmüyor
Jagger’ın sesi genç; ister “Dreamy Skies”taki gibi şefkatle mırıldanıyor, ister “Live by The Sword”daki gibi sözlerini şarkıya aktarıyor. Öncelikle aşkın evrelerini anlatıyor ama “Yürüdüğüm sokaklar / kırık camlarla dolu / ve baktığım her yer / dünümden anılar var” gibi melankolik dizeler bile kulağa yetersiz gelmiyor. “Tell Me Straight” baladı, Richards’ın bugüne kadar bir Stones albümüne yaptığı en güçlü vokal katkısıdır.
Elbette Charlie Watts özlendi ama davuldaki halefi Steve Jordan grup yapısına yabancı gibi görünmüyor.
The Lady and the Stones – “Cennetin Tatlı Sesleri” bir klasik olmak için gerekenlere sahip
Daha önce duyurulan birçok yıldız konuk hoş bir şekilde fark edilmeden uyum sağlıyor: basta McCartney ve eski Stone Bill Wyman, klavyede Tom Petty klavyeci Benmont Tench, Stevie Wonder ve tuşlarda Elton John. Sadece Lady Gaga, Mick Jagger’la düet yapıyor ve yedi dakika, 22 saniyelik muazzam tüyler ürpertici şarkısı “Sweet Sounds of Heaven”, albümün son bölümünde dinleyiciyi şaşkına çeviriyor. Olması gereken bir klasik. Bazen, Stones’un 1969’da söylediğinin aksine, ikisini aynı anda elde edersiniz; istediğinizi ve ihtiyacınız olanı.
Muddy Waters’ın “Rollin’ Stone Blues” albümü tamamlanıyor
Jagger ve Richards, blues’un babası Muddy Waters’ın kemikli “Rollin’ Stone Blues” şarkısıyla bir araya geliyor; bu şarkıdan sonra – Stones’un kuruluş efsanelerinden birine göre – grup 1962’de adını aldı (bir başkası “rollin’ Stone’dan bahsediyor) Waters’ın “Mannish Boy” adlı eserinden bir satır). Gitar ve armonika sanki parça bir juke, bir blues ekleminde kaydedilmiş gibi ses çıkarıyor (1930’daymış gibi geliyor). Jagger, babanın bir oğlu olacağı kehanetinde bulunan anne hakkında fısıldıyor ve: “Yuvarlanan taş olacak”. Taşların Hikayesi.
Blues’un ruhları iki Stones patronunun etrafında dans ediyor, voodoo yapıyor ve onları dönüştürüyor – ister bu albüm rock müzikteki en büyük hikayelerden birinin değerli bir sonu olsun, ister gerçekten geç bir eserin başlangıcı olsun – yuvarlanan elmaslara dönüşüyor. Şerefe!
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/TVEY4JPMPBDSHPD47YQOMQIH3E.jpg)
“Hackney Diamonds” – şarkıcı Mick Jagger ve gitarist Keith Richards’ın bestelerini içeren, 2005’ten bu yana ilk Rolling Stones albümünün kapağı.
© Kaynak: Rolling Stones
Yuvarlanan taşlar: “Hackney Elmasları” (Polydor) 20 Ekim’de vizyona girecek.
Stones otobüsü hareket ediyor: 19 Ekim’den itibaren Rolling Stones, “Hackney Diamonds Pop-Up Otobüsünü” Almanya turuna gönderiyor. 19 Ekim’i 20 Ekim’e bağlayan gece, otobüs ilk durağını Hannover’deki İsa Kilisesi’nde yapacak (19:00’dan gece yarısına kadar, Conrad-Wilhelm-Hase-Platz). Yerel Stones hayranları yeni albümü Dolby Atmos sesiyle dinleyebilir, soğuk içecekler, albüm ve grupla ilgili ürünler mevcuttur. Gece yarısı Hannover’de sadece otobüs turunda mevcut olan “Hackney Diamonds”ın kırmızı “RS Carnaby No.9” vinil baskısını satın alabilirsiniz. Otobüs durakları: 19 Ekim 2023, Hannover, 20 Ekim, Hamburg (Spielbudenplatz), 21 Ekim, Essen (Zeche Carl-Wilhelm-Nieswandt-Allee 100), 22 Ekim, Lingen (pazar meydanı), 23 Ekim. Köln ( Im Mediapark 1), 24 Ekim Frankfurt (yer açıklanmadı), 25 Ekim Nürnberg (Meistersingerhalle) ve 26 Ekim Leipzig (Kurt-Masur-Platz).
.
Rolling Stones 2005’te şarkı yazmayı bıraktı
The Stones ise 2005 yılında şarkı yazımını politik içerikli “A Bigger Bang” ile bıraktı ve 2016’da Noel zamanında güçlü blues cover koleksiyonu “Blue & Lonesome” ile devam etti. Slogan: Hiçbir şey daha iyi, keder ve kederden ne yazık ki ve kuğu şarkısı.
Şimdi 80 (Mick Jagger), 79 (Keith Richards) ve 76 (Ronnie Wood) yaşındalar. Ve -Richards, 2019’daki bir Haberler röportajında bunu fısıldamıştı- yeni bir şarkı koleksiyonuyla geri döndüler. Haftalarca süren tahminler, geri sayımlar ve Londra’daki Jimmy Fallon gösterisiyle duyurulan “Hackney Diamonds” ne ses ne de cümle olarak yaşlı bir adamın dönüşü değil.
Balad yok, yakında bitecek sözleri yok
Dengeyi, pişmanlıkları ve yakında bitecek mesajlarını veya balad dükkanını bekleyen herkes şaşıracak. Rolling Stones 50 yıl önceki kadar enerjik, rahat ve öfkeli, zamansız ve hiç de utanç verici değil. Her şey sanki bu müziği (yeniden) icat etmişler gibi değil, aynı zamanda sanki yeni yapmışlar gibi geliyor.
Grubun 61. varoluş yılında (kısmen Grammy ödüllü New York prodüktörü Andrew Watt’ın kanatları altında) heyecan verici bir rock ‘n’ roll albümü yaratıldı. “Beggar’s Banquet”ten (1968) bu yana pek çok Stones albümü gibi bu albüm de bir banger ile başlıyor; güçlü riff-tekli öncesi “Angry”.
Ve bir düzine şarkının içinden geçerken, İngilizlerin on yıllar boyunca fethettiği pek çok türe değiniyor ve onları birleştiriyor. Blues ve dub, yavaş, inatçı rockçı “Get Close”da, country ve blues, bölünmüş akustik gitar ve lirik piyanoyla birlikte gezinen “Dreamy Skies”ta bulunabilir ve “Mess It Up” rock (ayet) ve rock’ın bir karışımıdır. disko (kaçınmak). .
The Stones ve Beatle punk’ta şansını deniyor
Ve 1978’deki “Respectable”dan bu yana Stones, punk’a, Beatles’ın konuğu Paul McCartney’nin basların çılgınca dırdır etmesine izin verdiği “Bite My Head Off”taki kadar punk’a bu kadar yakın olmamıştı. Genel olarak tempo yüksek, ses sert ve gün doğumu gitar solosu ve yaylı çalgılar topluluğuyla “Sticky Fingers” günlerini anımsatan “Whole Wide World” veya “Dpending on You” gibi melodiler var ( 1971), uzun süre sahip olamayacağınız bir şeydir.
Buradaki her şey akılda kalıcı; kendinizden ve diğerlerinden ara sıra yapılan alıntılar da dahil: “Driving Me Too Hard”, Stones’un kendi “Tumbeling Dice”ından ve Bruce Springsteen’in “Glory Days”inden izler taşıyor.
Yayın Ekibi
Netflix & Co. için en iyi dizi ve film ipuçları – her ay yenileniyor.
Charlie Watts kayıp ama Steve Jordan pek de uygunsuz görünmüyor
Jagger’ın sesi genç; ister “Dreamy Skies”taki gibi şefkatle mırıldanıyor, ister “Live by The Sword”daki gibi sözlerini şarkıya aktarıyor. Öncelikle aşkın evrelerini anlatıyor ama “Yürüdüğüm sokaklar / kırık camlarla dolu / ve baktığım her yer / dünümden anılar var” gibi melankolik dizeler bile kulağa yetersiz gelmiyor. “Tell Me Straight” baladı, Richards’ın bugüne kadar bir Stones albümüne yaptığı en güçlü vokal katkısıdır.
Elbette Charlie Watts özlendi ama davuldaki halefi Steve Jordan grup yapısına yabancı gibi görünmüyor.
The Lady and the Stones – “Cennetin Tatlı Sesleri” bir klasik olmak için gerekenlere sahip
Daha önce duyurulan birçok yıldız konuk hoş bir şekilde fark edilmeden uyum sağlıyor: basta McCartney ve eski Stone Bill Wyman, klavyede Tom Petty klavyeci Benmont Tench, Stevie Wonder ve tuşlarda Elton John. Sadece Lady Gaga, Mick Jagger’la düet yapıyor ve yedi dakika, 22 saniyelik muazzam tüyler ürpertici şarkısı “Sweet Sounds of Heaven”, albümün son bölümünde dinleyiciyi şaşkına çeviriyor. Olması gereken bir klasik. Bazen, Stones’un 1969’da söylediğinin aksine, ikisini aynı anda elde edersiniz; istediğinizi ve ihtiyacınız olanı.
Muddy Waters’ın “Rollin’ Stone Blues” albümü tamamlanıyor
Jagger ve Richards, blues’un babası Muddy Waters’ın kemikli “Rollin’ Stone Blues” şarkısıyla bir araya geliyor; bu şarkıdan sonra – Stones’un kuruluş efsanelerinden birine göre – grup 1962’de adını aldı (bir başkası “rollin’ Stone’dan bahsediyor) Waters’ın “Mannish Boy” adlı eserinden bir satır). Gitar ve armonika sanki parça bir juke, bir blues ekleminde kaydedilmiş gibi ses çıkarıyor (1930’daymış gibi geliyor). Jagger, babanın bir oğlu olacağı kehanetinde bulunan anne hakkında fısıldıyor ve: “Yuvarlanan taş olacak”. Taşların Hikayesi.
Blues’un ruhları iki Stones patronunun etrafında dans ediyor, voodoo yapıyor ve onları dönüştürüyor – ister bu albüm rock müzikteki en büyük hikayelerden birinin değerli bir sonu olsun, ister gerçekten geç bir eserin başlangıcı olsun – yuvarlanan elmaslara dönüşüyor. Şerefe!
“Hackney Diamonds” – şarkıcı Mick Jagger ve gitarist Keith Richards’ın bestelerini içeren, 2005’ten bu yana ilk Rolling Stones albümünün kapağı.
© Kaynak: Rolling Stones
Yuvarlanan taşlar: “Hackney Elmasları” (Polydor) 20 Ekim’de vizyona girecek.
Stones otobüsü hareket ediyor: 19 Ekim’den itibaren Rolling Stones, “Hackney Diamonds Pop-Up Otobüsünü” Almanya turuna gönderiyor. 19 Ekim’i 20 Ekim’e bağlayan gece, otobüs ilk durağını Hannover’deki İsa Kilisesi’nde yapacak (19:00’dan gece yarısına kadar, Conrad-Wilhelm-Hase-Platz). Yerel Stones hayranları yeni albümü Dolby Atmos sesiyle dinleyebilir, soğuk içecekler, albüm ve grupla ilgili ürünler mevcuttur. Gece yarısı Hannover’de sadece otobüs turunda mevcut olan “Hackney Diamonds”ın kırmızı “RS Carnaby No.9” vinil baskısını satın alabilirsiniz. Otobüs durakları: 19 Ekim 2023, Hannover, 20 Ekim, Hamburg (Spielbudenplatz), 21 Ekim, Essen (Zeche Carl-Wilhelm-Nieswandt-Allee 100), 22 Ekim, Lingen (pazar meydanı), 23 Ekim. Köln ( Im Mediapark 1), 24 Ekim Frankfurt (yer açıklanmadı), 25 Ekim Nürnberg (Meistersingerhalle) ve 26 Ekim Leipzig (Kurt-Masur-Platz).
.