Daha iyi bir dünyaya kaçma hayali yeni değil. Harry Potter onu özellikle başarılı bir şekilde hayal etti. Ve yeni video oyunu “Hogwarts Legacy”nin arkasındaki insanlar bunu özellikle iyi anladılar. Oyun, uzun tartışmalardan sonra PC, Xbox Series ve Playstation 5 için, daha sonra Playstation 4, Xbox One ve Nintendo Switch için de mevcut.
“Hogwarts Legacy”, açık oyun dünyasına sahip bir aksiyon rol yapma oyunu olarak tanımlanabilir, ancak her şeyden önce oyunun her öğesinin arkasında tek bir fikir vardır: Serinin hayranlarını bir fantezi dünyasına çekmek, sanal olarak Hogwarts’ta bir okul kariyeri hayallerini gerçekleştirecekler. Bu sihir, araştırma, sinsilik, öğrenme, bulmacalar, uçma ve dövüş ile ilgili. “Hogwarts Legacy” belirli bir türü daha az temsil eder; daha çok sanal bir eğlence parkı.
Adı programdır. Bu oyundaki tüm insanlardan daha ilginç ve canlı bir ortam olarak Hogwarts’tır. Sihir okulu ve etrafındaki şaşırtıcı derecede büyük oyun dünyası yıldızdır. Revü, okulun iyi bilinen yerlerinden geçiyor, bir dizi yeni yer yaratıyor ve her şeyi bir tür labirent gibi düzenliyor. Sadece güçlü büyülü tabelalar sayesinde her zaman kaybolmadık. Kampüs bulmacalar, koleksiyon parçaları, eserler ve karakterlerle doludur. Esaslar açıklanırken, oyun çok net bir şekilde sayısız referansı anlayan bir kitleye yöneliktir.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/263WGJE4RNHBTNKQBBE3WXJDOA.jpg)
Sihir okulu ve etrafındaki şaşırtıcı derecede büyük oyun dünyası, “Hogwarts Legacy” nin yıldızıdır.
© Kaynak: WB Oyunları
Deneyimli Potter hayranları için bir okul
Sadece bu nedenle, 12 yaşından itibaren yaş derecelendirmesi uygundur. “Hogwarts Legacy”nin tadını çıkarmak istiyorsanız seriyi zaten bilmelisiniz. USK-12 mührü, sayısız şok ve korku anları sayesinde de hak edilmiştir. Oyunun açılışı bile dramatik vurgular içeriyor ve yeni basılan sihirbaz öğrencileri korkunç rakiplerle karşı karşıya getiriyor.
Hikayeye girişin aceleye getirilmiş gibi görünmesinin tek nedeni bu değil. Önceden çok az açıklama yaparak, neredeyse büyümüş görünen ve kariyerini değiştiren biri olarak beşinci sınıfa atanan kendi okul çocuğumuzu yaratıyoruz.
Okula bu kadar geç başlayan herkesin yetişmesi gereken çok şey vardır. Yeni oyun öğeleri hikayenin derinliklerine kadar tanıtıldı. Bu zor değil, görevlerin çoğu oldukça kolay. Ancak kafa karıştırıcı hale gelir ve daha çok eğitim hiç bitmemiş gibi gelir. Öğrenme görevleri de ortama uygundur. Elbette yetişmemiz gereken çok şey var – sonuçta beşinci sınıftayız ve ilk başta bir büyüde zorlukla ustalaşabiliyoruz.
:format(webp)/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/madsack/Z7YEQZTMTZIV7AYI7TKUDG322A.jpg)
Pandora’ya olan özlem çok büyüdüğünde
İnternetteki gençler, “Avatar” filmlerini izledikten sonra kendilerini kötü hissettiklerini bildiriyor. Post Avatar Sendromu nedir? Yazarımız Irene Habich filmi izlemiş ve bir psikologla konu hakkında konuşmuş.
Battle Pass olan bir okul
İlerleme oyunda orijinal bir şekilde izlenir. Sihirli kitabımız Field Guide, çevrimiçi bir oyundaki Battle Pass gibi çalışır. Burası, bir dizi çubuğun topladığımız ve başardığımız şeyleri takip ettiği yerdir. Ardından, yeni ekipman veya daha büyük çantalar gibi sayısız küçük ödül var.
Oyun boyunca çok sayıda büyü öğreniyor, düellolarda yarışıyor, otlar yetiştiriyor ve onlardan iksirler hazırlıyoruz ve hatta bir noktada havayı yakınlaştırıyoruz. “Hogwarts Legacy” özellikle derin bir oyun değil, çok çeşitli bir oyun – karmaşıklaşmıyor, ancak çok uzun bir süre boyunca oyunu gerçekten zenginleştiren yeni aktiviteler sunuyor.
Faaliyetlerin çoğu mutlaka orijinal değildir. İyi bir gözlem ve kombinasyon gerektiren, okulun etrafındaki çeşitli yapbozlar ve koleksiyonlarla en çok eğlendik. Ama oyundaki en büyük, en önemli engel sihirli dövüşler. Her türlü canavara ve kötü adama karşı hayatta kalmak için kaçmak, koruyucu büyüler ve çeşitli saldırı seçenekleri hızlı bir şekilde art arda birleştirilmelidir. Oyun ilerledikçe bu bizim için biraz fazla oluyor – öğrencimiz fiilen bir aksiyon kahramanı oluyor. Düşmanlar çoktur, yaşam enerjisi çubukları uzundur. Ancak çatışmalar iyi uygulanmış, taktik ve beceri gerektiriyor. Sizin için çok zorsa, onları gerçekten kolay zorluklara da düşürebilirsiniz. Genel olarak, oyunun bir dizi erişilebilirlik özelliği vardır.
Sinemadaki gibi bir okul
“Hogwarts Legacy”, muhteşem grafikleri sayesinde izlerken bile etkileyebilir. Sihir okulu, filmlerin ruhuna çok sadık bir şekilde uygulanmakla kalmıyor, aynı zamanda gerçekçi görünüyor. Şimdiye kadar oyun yalnızca daha yeni donanımlarda ortaya çıktı ve birkaç teknik tuhaflık dışında burada etkileyici. Yakın çekimlerde yüzler biraz ifadesiz ve sert kalıyor. Ama ışığın mermer zemine nasıl yansıdığı, doğal malzemelerin nasıl göründüğü ve bu dünyanın ne kadar sevgiyle tasarlanmış detaylarla dolu olduğu dikkat çekici. Genellikle büyük oyun dünyaları tekrarlarla doludur; her şeyin insan eliyle tasarlanmadığını görebilirsiniz. Hogwarts Legacy’de ise tam tersi. Dünya çok iş gibi görünüyor ve özellikle okul alanında, ayrıntılar düpedüz abartılı görünüyor.
Tamamen netleştirilmiş görünüm filmlerden ödünç alınmıştır ve o zaman bile mutlaka orada icat edilmemiştir. Hogwarts Legacy, İngiliz rahatlığı klişesine, her şeyin el yapımı, biraz dağınık ve tuhaf olduğu, çay fincanlarının her zaman erişilebildiği ve insanların kalın lehçeleri konuştuğu (en azından İngilizce versiyonunda) bir dünya klişesine tam güç katıyor. Bu etkileyici, ama aynı zamanda bir Harry Potter eğlence parkı izlenimini de pekiştiriyor. Özellikle de dünya göründüğü kadar canlı ve etkileşimli olmadığı için. Çok şey arka planda kalır.
JK Rowling’siz bir okul
Hikaye düşündüğüm kadar heyecan verici değil. Günlük okul hayatı boyunca bir şekilde taahhütsüz bir şekilde devam eder ve bu nedenle aciliyetini kaybeder. Burada şüpheli anlar var, ancak şaşırtıcı veya iyi yazılmış bir çatışma yok. Oyun, seyircisine yöneldiğinde daha güçlü bir etkiye sahip oluyor. Kendi kahramanınızı veya kahramanınızı yaratırken çok fazla özgürlük var. Bu arada, trans karakterlerin oluşturulması da sorun değil – ses, unvan ve görünüm serbestçe ve birbirinden bağımsız olarak belirlenir.
Geliştirme stüdyosu tam da burada Potter’ın yaratıcısı JK Rowling’e ve onun translara karşı Twitter polemiğine karşı oldukça açık bir vurgu yapıyor: Önemli bir yardımcı rolde, bu oyunda doğal olarak bir trans erkek yer alıyor. Rol güçlü ve sempatik bir şekilde yazılmış.
“Hogwarts Legacy” teknik bir başyapıt haline geldi, başarıyla yeni vurgular belirliyor, ancak bir başyapıt değil. Ancak hile işe yarıyor – en azından bu dünyanın hayranları için oyun bir rüyayı gerçekleştirmeli.
“Hogwarts Legacy”, açık oyun dünyasına sahip bir aksiyon rol yapma oyunu olarak tanımlanabilir, ancak her şeyden önce oyunun her öğesinin arkasında tek bir fikir vardır: Serinin hayranlarını bir fantezi dünyasına çekmek, sanal olarak Hogwarts’ta bir okul kariyeri hayallerini gerçekleştirecekler. Bu sihir, araştırma, sinsilik, öğrenme, bulmacalar, uçma ve dövüş ile ilgili. “Hogwarts Legacy” belirli bir türü daha az temsil eder; daha çok sanal bir eğlence parkı.
Adı programdır. Bu oyundaki tüm insanlardan daha ilginç ve canlı bir ortam olarak Hogwarts’tır. Sihir okulu ve etrafındaki şaşırtıcı derecede büyük oyun dünyası yıldızdır. Revü, okulun iyi bilinen yerlerinden geçiyor, bir dizi yeni yer yaratıyor ve her şeyi bir tür labirent gibi düzenliyor. Sadece güçlü büyülü tabelalar sayesinde her zaman kaybolmadık. Kampüs bulmacalar, koleksiyon parçaları, eserler ve karakterlerle doludur. Esaslar açıklanırken, oyun çok net bir şekilde sayısız referansı anlayan bir kitleye yöneliktir.
Sihir okulu ve etrafındaki şaşırtıcı derecede büyük oyun dünyası, “Hogwarts Legacy” nin yıldızıdır.
© Kaynak: WB Oyunları
Deneyimli Potter hayranları için bir okul
Sadece bu nedenle, 12 yaşından itibaren yaş derecelendirmesi uygundur. “Hogwarts Legacy”nin tadını çıkarmak istiyorsanız seriyi zaten bilmelisiniz. USK-12 mührü, sayısız şok ve korku anları sayesinde de hak edilmiştir. Oyunun açılışı bile dramatik vurgular içeriyor ve yeni basılan sihirbaz öğrencileri korkunç rakiplerle karşı karşıya getiriyor.
Hikayeye girişin aceleye getirilmiş gibi görünmesinin tek nedeni bu değil. Önceden çok az açıklama yaparak, neredeyse büyümüş görünen ve kariyerini değiştiren biri olarak beşinci sınıfa atanan kendi okul çocuğumuzu yaratıyoruz.
Okula bu kadar geç başlayan herkesin yetişmesi gereken çok şey vardır. Yeni oyun öğeleri hikayenin derinliklerine kadar tanıtıldı. Bu zor değil, görevlerin çoğu oldukça kolay. Ancak kafa karıştırıcı hale gelir ve daha çok eğitim hiç bitmemiş gibi gelir. Öğrenme görevleri de ortama uygundur. Elbette yetişmemiz gereken çok şey var – sonuçta beşinci sınıftayız ve ilk başta bir büyüde zorlukla ustalaşabiliyoruz.
Pandora’ya olan özlem çok büyüdüğünde
İnternetteki gençler, “Avatar” filmlerini izledikten sonra kendilerini kötü hissettiklerini bildiriyor. Post Avatar Sendromu nedir? Yazarımız Irene Habich filmi izlemiş ve bir psikologla konu hakkında konuşmuş.
Battle Pass olan bir okul
İlerleme oyunda orijinal bir şekilde izlenir. Sihirli kitabımız Field Guide, çevrimiçi bir oyundaki Battle Pass gibi çalışır. Burası, bir dizi çubuğun topladığımız ve başardığımız şeyleri takip ettiği yerdir. Ardından, yeni ekipman veya daha büyük çantalar gibi sayısız küçük ödül var.
Oyun boyunca çok sayıda büyü öğreniyor, düellolarda yarışıyor, otlar yetiştiriyor ve onlardan iksirler hazırlıyoruz ve hatta bir noktada havayı yakınlaştırıyoruz. “Hogwarts Legacy” özellikle derin bir oyun değil, çok çeşitli bir oyun – karmaşıklaşmıyor, ancak çok uzun bir süre boyunca oyunu gerçekten zenginleştiren yeni aktiviteler sunuyor.
Faaliyetlerin çoğu mutlaka orijinal değildir. İyi bir gözlem ve kombinasyon gerektiren, okulun etrafındaki çeşitli yapbozlar ve koleksiyonlarla en çok eğlendik. Ama oyundaki en büyük, en önemli engel sihirli dövüşler. Her türlü canavara ve kötü adama karşı hayatta kalmak için kaçmak, koruyucu büyüler ve çeşitli saldırı seçenekleri hızlı bir şekilde art arda birleştirilmelidir. Oyun ilerledikçe bu bizim için biraz fazla oluyor – öğrencimiz fiilen bir aksiyon kahramanı oluyor. Düşmanlar çoktur, yaşam enerjisi çubukları uzundur. Ancak çatışmalar iyi uygulanmış, taktik ve beceri gerektiriyor. Sizin için çok zorsa, onları gerçekten kolay zorluklara da düşürebilirsiniz. Genel olarak, oyunun bir dizi erişilebilirlik özelliği vardır.
Sinemadaki gibi bir okul
“Hogwarts Legacy”, muhteşem grafikleri sayesinde izlerken bile etkileyebilir. Sihir okulu, filmlerin ruhuna çok sadık bir şekilde uygulanmakla kalmıyor, aynı zamanda gerçekçi görünüyor. Şimdiye kadar oyun yalnızca daha yeni donanımlarda ortaya çıktı ve birkaç teknik tuhaflık dışında burada etkileyici. Yakın çekimlerde yüzler biraz ifadesiz ve sert kalıyor. Ama ışığın mermer zemine nasıl yansıdığı, doğal malzemelerin nasıl göründüğü ve bu dünyanın ne kadar sevgiyle tasarlanmış detaylarla dolu olduğu dikkat çekici. Genellikle büyük oyun dünyaları tekrarlarla doludur; her şeyin insan eliyle tasarlanmadığını görebilirsiniz. Hogwarts Legacy’de ise tam tersi. Dünya çok iş gibi görünüyor ve özellikle okul alanında, ayrıntılar düpedüz abartılı görünüyor.
Tamamen netleştirilmiş görünüm filmlerden ödünç alınmıştır ve o zaman bile mutlaka orada icat edilmemiştir. Hogwarts Legacy, İngiliz rahatlığı klişesine, her şeyin el yapımı, biraz dağınık ve tuhaf olduğu, çay fincanlarının her zaman erişilebildiği ve insanların kalın lehçeleri konuştuğu (en azından İngilizce versiyonunda) bir dünya klişesine tam güç katıyor. Bu etkileyici, ama aynı zamanda bir Harry Potter eğlence parkı izlenimini de pekiştiriyor. Özellikle de dünya göründüğü kadar canlı ve etkileşimli olmadığı için. Çok şey arka planda kalır.
JK Rowling’siz bir okul
Hikaye düşündüğüm kadar heyecan verici değil. Günlük okul hayatı boyunca bir şekilde taahhütsüz bir şekilde devam eder ve bu nedenle aciliyetini kaybeder. Burada şüpheli anlar var, ancak şaşırtıcı veya iyi yazılmış bir çatışma yok. Oyun, seyircisine yöneldiğinde daha güçlü bir etkiye sahip oluyor. Kendi kahramanınızı veya kahramanınızı yaratırken çok fazla özgürlük var. Bu arada, trans karakterlerin oluşturulması da sorun değil – ses, unvan ve görünüm serbestçe ve birbirinden bağımsız olarak belirlenir.
Geliştirme stüdyosu tam da burada Potter’ın yaratıcısı JK Rowling’e ve onun translara karşı Twitter polemiğine karşı oldukça açık bir vurgu yapıyor: Önemli bir yardımcı rolde, bu oyunda doğal olarak bir trans erkek yer alıyor. Rol güçlü ve sempatik bir şekilde yazılmış.
“Hogwarts Legacy” teknik bir başyapıt haline geldi, başarıyla yeni vurgular belirliyor, ancak bir başyapıt değil. Ancak hile işe yarıyor – en azından bu dünyanın hayranları için oyun bir rüyayı gerçekleştirmeli.