Shib
New member
Ivo odaya girdiğinde kimse onu beklemiyordur. Komidin üzerinde bir fotoğrafın yanında bir bardak su var. İçinde çiçek olan bir vazo. Küçük bir tahta haç. Kişisel hatıra eşyaları ile hastane mobilyalarının bir karışımı olan mobilyalar, odayı bir huzurevinin veya huzurevinin son durağı olarak tanınabilir hale getiriyor. Sanki sakin yeni ayrılmış gibi görünüyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Bir bakıma öyle. Genç palyatif bakım hemşiresi Ivo, yokluğun ne anlama geldiğini ilk bakışta biliyor. Hemşire odasında emindir: “Bayan Max dün gece saat üçte öldü. Size haber verilmedi mi?” Hayır, diyor Ivo. Ve sonra: “40 dakikadır arabadayım.”
Şu anda, bu konsantre filmin hemen başında, kafanız karışmış görünüyor: ölüm karşısında kişisel sıkıntıları düşünen bu ne tür anlayışsız bir hemşire? Hayatının son evresinde böyle birisi tarafından bakılmak ister miydin? Ivo'nun işini olabildiğince çabuk değiştirmesi daha iyi olmaz mıydı?
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo empati yeteneğinden çok uzaktır. Eva Trobisch'in “Ivo” adlı uzun metrajlı filminin ilk sahnesinde, insan hayatının kaçınılmaz sonunu profesyonelce ele alış tarzını görüyoruz. Ivo için o gece evde olanlar günlük işin bir parçası. Kendisini aşırı sempatiden korumak zorundadır. Eğer başarılı olamazsa, acı çeken kendisi oluyor. Bu hikayede onun başına gelme tehlikesi tam olarak budur.
Sinema sıklıkla ölümle ilgili hikayeler anlatır. Ancak bunu tecavüzle ilgili ilk filminde kendi tarzını belirleyen Trobisch kadar açık ve doğrudan yapan çok nadirdir. “Her Şey Güzel Olacak” (2018) filminde hiçbir koşulda mağdur olmak istemeyen, daha sonra bunu bastırma yeteneğinin sınırlarına ulaşmış, kendine güvenen bir kadına odaklanılmıştı.
Daha hızlı ölmek mümkün değil
Yönetmen ve senarist Trobisch burada da dramatik, acıklı veya duygusal her şeyi sürekli olarak bir kenara bırakıyor. Hiçbir şey abartılmıyor ya da trajik hale getirilmiyor. Bu 105 dakikalık sinemanın ayıklığı neredeyse acı verici. Trobisch tamamen Ivo'ya odaklanıyor. Başrol oyuncusu Minna Wündrich, pek konuşmamasına rağmen karakterini merakla takip etmemizi sağlamayı harika bir şekilde başarıyor. Palyatif hemşire çoğunlukla yalnızdır.
Uzun çalışma günü boyunca Ivo'ya eşlik ediyoruz. Araba hem işyeri hem de dinlenme yeridir. Ivo yolculuk sırasında yakınlarını arayıp onları sakinleştiriyor, sorular soruyor, ilaçların nasıl uygulanacağını anlatıyor. Konuşmalar genellikle çok şey içerir. Bir noktada sesinde bariz bir sitem olmadan şunu söylüyor: “Birine daha hızlı ölmesini söyleyemem.”
Yayın Ekibi
Netflix and Co. için en iyi dizi ve film ipuçları – her ay yenileniyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo herhangi bir stres belirtisi göstermiyor. Yoksa o mu? Araba sürerken kebap ve kek yiyor ve bekar anne aynı zamanda özel hayatıyla da ilgileniyor: Ergenlik çağındaki kızı, büyük ölçüde annesi olmadan evindeki büyük, geniş dünyaya ayrılmayı planlıyor.
Bir noktada Ivo bir anlığına ellerini direksiyondan çekiyor ve sanki arabayı kendi haline bırakmak istermiş gibi onları havada tutuyor. Neydi o? Yol kenarındaki kısa molalarda arabada kalıyor. Ivo'nun dinlenip dinlenmediğini veya artık devam edemeyeceğini söylemek zor.
Son güzel günler
Yavaş yavaş Ivo'nun hastalarını ve çevrelerini tanımaya başlıyoruz. Bazıları, son günleri olabilecek her günü güzel bir şekilde değerlendirmek ister. Diğerleri umutsuzca bunalmış durumda. Ivo doğru kelimeleri buluyor. Ivo'nun sabrına hayran kalıyoruz ve sonunda izini kaybettiğinde bunu çok iyi anlıyoruz.
Solveigh (Pia Hierzegger) ve kocası Franz (Lukas Turtur) giderek daha fazla ilgi odağı haline geliyor. İkisi uzun zamandır Ivo'nun arkadaşlarıydı. Ancak Solveigh de ölümcül derecede hasta. Kas kontrolünün yavaş yavaş kaybolduğu, tedavi edilemez bir sinir sistemi hastalığı olan ALS'den muzdarip. Solveigh, hayatını bağımlı ve çaresiz bir şekilde bitirmek istemiyor. Ancak kocasından çilesini kısaltmasını istemek istemiyor. Peki ya uzmanı ve arkadaşı Ivo? Ivo onun büyük dileğini yerine getirecek miydi?
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo'nun patronunu, yine de bu rolde profesyonel olan amatör bir oyuncu canlandırıyor: Johann Campean, uzun süre ayakta tedavi palyatif bakım tesisinin başındaydı. Johann (filmdeki adı bu) uzun zamandır Ivo'ya davayı teslim etmesi, kendi iyiliği için vazgeçmesi konusunda baskı yapıyordu: “Son uyarı” dedi. Ivo'nun Franz'la ilişkisi olması işleri kolaylaştırmıyor.
Palyatif uzmanların kamera önünde kullanılması, bu sinematik dramada ölümün ele alınış biçimini de neredeyse doğal gösteriyor. Ötenazi meselesinden, bakım sistemimizin bunalmış olmasına kadar pek çok şey tartışılıyor. Ama önce Ivo'yla ilgili.
“İvo”, Yönetmen: Eva Trobisch, Minna Wündrich, Pia Hierzegger, Lukas Turtur ile birlikte, 105 dakika, FSK 12
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Bir bakıma öyle. Genç palyatif bakım hemşiresi Ivo, yokluğun ne anlama geldiğini ilk bakışta biliyor. Hemşire odasında emindir: “Bayan Max dün gece saat üçte öldü. Size haber verilmedi mi?” Hayır, diyor Ivo. Ve sonra: “40 dakikadır arabadayım.”
Şu anda, bu konsantre filmin hemen başında, kafanız karışmış görünüyor: ölüm karşısında kişisel sıkıntıları düşünen bu ne tür anlayışsız bir hemşire? Hayatının son evresinde böyle birisi tarafından bakılmak ister miydin? Ivo'nun işini olabildiğince çabuk değiştirmesi daha iyi olmaz mıydı?
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo empati yeteneğinden çok uzaktır. Eva Trobisch'in “Ivo” adlı uzun metrajlı filminin ilk sahnesinde, insan hayatının kaçınılmaz sonunu profesyonelce ele alış tarzını görüyoruz. Ivo için o gece evde olanlar günlük işin bir parçası. Kendisini aşırı sempatiden korumak zorundadır. Eğer başarılı olamazsa, acı çeken kendisi oluyor. Bu hikayede onun başına gelme tehlikesi tam olarak budur.
Sinema sıklıkla ölümle ilgili hikayeler anlatır. Ancak bunu tecavüzle ilgili ilk filminde kendi tarzını belirleyen Trobisch kadar açık ve doğrudan yapan çok nadirdir. “Her Şey Güzel Olacak” (2018) filminde hiçbir koşulda mağdur olmak istemeyen, daha sonra bunu bastırma yeteneğinin sınırlarına ulaşmış, kendine güvenen bir kadına odaklanılmıştı.
Daha hızlı ölmek mümkün değil
Yönetmen ve senarist Trobisch burada da dramatik, acıklı veya duygusal her şeyi sürekli olarak bir kenara bırakıyor. Hiçbir şey abartılmıyor ya da trajik hale getirilmiyor. Bu 105 dakikalık sinemanın ayıklığı neredeyse acı verici. Trobisch tamamen Ivo'ya odaklanıyor. Başrol oyuncusu Minna Wündrich, pek konuşmamasına rağmen karakterini merakla takip etmemizi sağlamayı harika bir şekilde başarıyor. Palyatif hemşire çoğunlukla yalnızdır.
Uzun çalışma günü boyunca Ivo'ya eşlik ediyoruz. Araba hem işyeri hem de dinlenme yeridir. Ivo yolculuk sırasında yakınlarını arayıp onları sakinleştiriyor, sorular soruyor, ilaçların nasıl uygulanacağını anlatıyor. Konuşmalar genellikle çok şey içerir. Bir noktada sesinde bariz bir sitem olmadan şunu söylüyor: “Birine daha hızlı ölmesini söyleyemem.”
Yayın Ekibi
Netflix and Co. için en iyi dizi ve film ipuçları – her ay yenileniyor.
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo herhangi bir stres belirtisi göstermiyor. Yoksa o mu? Araba sürerken kebap ve kek yiyor ve bekar anne aynı zamanda özel hayatıyla da ilgileniyor: Ergenlik çağındaki kızı, büyük ölçüde annesi olmadan evindeki büyük, geniş dünyaya ayrılmayı planlıyor.
Bir noktada Ivo bir anlığına ellerini direksiyondan çekiyor ve sanki arabayı kendi haline bırakmak istermiş gibi onları havada tutuyor. Neydi o? Yol kenarındaki kısa molalarda arabada kalıyor. Ivo'nun dinlenip dinlenmediğini veya artık devam edemeyeceğini söylemek zor.
Son güzel günler
Yavaş yavaş Ivo'nun hastalarını ve çevrelerini tanımaya başlıyoruz. Bazıları, son günleri olabilecek her günü güzel bir şekilde değerlendirmek ister. Diğerleri umutsuzca bunalmış durumda. Ivo doğru kelimeleri buluyor. Ivo'nun sabrına hayran kalıyoruz ve sonunda izini kaybettiğinde bunu çok iyi anlıyoruz.
Solveigh (Pia Hierzegger) ve kocası Franz (Lukas Turtur) giderek daha fazla ilgi odağı haline geliyor. İkisi uzun zamandır Ivo'nun arkadaşlarıydı. Ancak Solveigh de ölümcül derecede hasta. Kas kontrolünün yavaş yavaş kaybolduğu, tedavi edilemez bir sinir sistemi hastalığı olan ALS'den muzdarip. Solveigh, hayatını bağımlı ve çaresiz bir şekilde bitirmek istemiyor. Ancak kocasından çilesini kısaltmasını istemek istemiyor. Peki ya uzmanı ve arkadaşı Ivo? Ivo onun büyük dileğini yerine getirecek miydi?
Devamını oku sonra Reklamcılık
Devamını oku sonra Reklamcılık
Ivo'nun patronunu, yine de bu rolde profesyonel olan amatör bir oyuncu canlandırıyor: Johann Campean, uzun süre ayakta tedavi palyatif bakım tesisinin başındaydı. Johann (filmdeki adı bu) uzun zamandır Ivo'ya davayı teslim etmesi, kendi iyiliği için vazgeçmesi konusunda baskı yapıyordu: “Son uyarı” dedi. Ivo'nun Franz'la ilişkisi olması işleri kolaylaştırmıyor.
Palyatif uzmanların kamera önünde kullanılması, bu sinematik dramada ölümün ele alınış biçimini de neredeyse doğal gösteriyor. Ötenazi meselesinden, bakım sistemimizin bunalmış olmasına kadar pek çok şey tartışılıyor. Ama önce Ivo'yla ilgili.
“İvo”, Yönetmen: Eva Trobisch, Minna Wündrich, Pia Hierzegger, Lukas Turtur ile birlikte, 105 dakika, FSK 12