Muhteşem grafikler – ama bu yeterli mi?
Testte “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar”: köyde kavga
“Yerleşimciler: Yeni İttifaklar”da yinelenen karakterler var ama hepsi soluk ve sıkıcı kalıyor.
© Kaynak: Ubisoft
“Yerleşimciler” bir klasiktir: “Yeni İttifaklar” harika bilgisayar serisinin en son bölümünün adıdır. Hareketli küçük insanlar bu kez daha güzel, sade ve kavgacı. Sonuç eğlenceli, ancak garip bir şekilde zayıflamış görünüyor.
30 yılı aşkın bir süredir yedi ana oyun ve bir veya iki yan oyunla “The Settlers” oyun dünyasında sağlam bir yer edinmiştir. İnşaat serisi, orta çağa benzeyen yerleşim yerleri inşa etmek ve başkalarına karşı kendini savunmakla ilgilidir. Ölçek mümkün olduğu kadar yakın: Serinin büyük bir çekiciliği, kişinin kendi köyünün hayat bulduğu koşuşturmacasında yatıyor. Yavaş yavaş orman kesildi, taşlar kırıldı ve madenler inşa edildi. Sonuç, en az sevgiyle inşa edilmiş bir model demiryolu kadar güzeldi.
On yıllar boyunca devam filmleri, yan ürün girişimleri oldu ve şu anki “Yeni İttifaklar” bölümü çok uzun bir geliştirme süresine sahip oldu. Şimdi oyun nihayet yayınlandı ve yine de hızlı bir şekilde bitmesi gerekiyormuş gibi görünüyor.
Cennete Kaçış
The Settlers: New Alliances’ın sunumu gerçekten güçlü, ancak üslup başlangıçta uygunsuz görünüyor. Oyunun kampanyası, neredeyse inşa edilmiş ancak şu anda düşman güçleri tarafından istila edilen ve yakılan bir yerleşim yerinde başlıyor. Önce kontrolleri öğreniyoruz, sonra kaçıyoruz ve kısa bir ara sahnede biri geride kalan ailelerin yasını tutuyor, ardından yeni cennet adada oduncu kulübemizi inşa ediyoruz.
İnşaat sırasındaki bu hikaye anlatma girişimleri, başka bir oyundan çıkmış gibi görünüyor. Yinelenen karakterler olsa da, hepsi mülayim ve sıkıcı kalıyor. Oyundaki farklı grupların görsel çeşitliliğiyle de özellikle ilgilendik.
Kendi kendine büyüyor
“The Settlers: New Alliances”, özellikle oyunun ilk birkaç saatinde muhteşem grafiklerinden yararlanıyor. İlk köyümüzün kumsalı, bir sahil tatili reklam broşüründen fırlamış gibi görünüyor, iç kısımlar gür ve yeşil görünüyor, hayvanlar ortalıkta dolaşıyor. Evler inşa eden, malları taşıyan ve koşuşturan köylülerimiz her zamankinden daha canlı görünüyor. Buna sıcak akustik müzik eşlik ediyor. Oyun kusurları hakkında endişelenmek çok iyi.
Ancak zamanla, koşuşturma biraz yüzeysel görünüyor. Odun, taş, demir ve kömür gibi hammaddelerin ele geçirilmesi, belirli bir ilerleme sağlamak ve bina ve birimlerin kilidini açmak için çok önemlidir. Ancak çok fazla bina ve birim yok. İnşaat ayrıca bazı yerlerde biraz sade geliyor. Örneğin, yiyecek üretmek yararlıdır, ancak uzun mesafeler için gerekli değildir. Yerleşim yerinin inşası, yalnızca hızlı ve etkili bir şekilde yapılması gerektiğinde zorlayıcı hale gelir – ve bu da yalnızca düşman gruplardan gelecek bir saldırı tehdidi olduğunda gerçekleşir.
Başlangıçta, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” oldukça pastoral görünüyor.
© Kaynak: Ubisoft
köyde savaş
Başlangıçta, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” hala ideal bir şekerleme cenneti sunuyor, ancak nispeten hızlı bir şekilde yerleşimciler de yeni evlerinde birbirlerinin kafalarına vuruyorlar. Diğer grupların yanı sıra haydutlar da haritada gizleniyor. Yoldan çekilmeleri ve gerçek zamanlı strateji bölümüne yönlendirilmeleri gerekiyor. Oyunun kalbi gibi hissettiriyor, ancak oyunun ilk birkaç saatinde pek bir incelik göremedik.
Normal oyun kampanyasına ek olarak, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” yalnızca bir çarpışma modu sunar. Burada çatışmalar, sabit sayıda rakiple belirli oyun kartları üzerinde gerçekleştirilir ve ayrıca zamanla değişen özel zorluklar da vardır. Burada her zaman askeri zaferlerle ilgili değil, ancak oyun seçenekleri yelpazesi genel olarak zayıf kalıyor. Oyun turlarına ince ayar yapılamaz ve ne yazık ki açık uçlu bir oyun modu da yoktur.
Ubisoft, oynarken zorluğun doğru olup olmadığını da şansa bırakıyor. Çok az ayarlanabilir. Bizim için kurulum çok kolay ve biraz düz geldi, ancak dövüşler çok daha zordu.
Güzel ama pahalı
“The Settlers: New Alliances”, özellikle sunumu nedeniyle yeni oyuncular için bir davet gibi görünüyor. Yerleşimciler hiç bu kadar güzel görünmemişti. Menüde gezinme de gerçekten basit, bir gamepad ile bile macera son derece akıcı bir şekilde oynanabiliyor. Kamera perspektifi de televizyondaki oyuna uyuyor. Resim gerçekten uzaklaştırılamaz. Bu, oyunun güzel ve canlı görünmesini sağlar, ancak zaman baskısı altında birden fazla şantiye oluşturulduğunda, ileri geri atlamak kafa karıştırıcı olabilir. Yapım aşamasında her şeyin altıgenlere bölünmüş olması bazı eski hayranları da rahatsız edebilir. Ama iyi çalışıyor ve güzel, doğal görünen köylere götürüyor.
Oyun oynayarak geçen bir hafta sonundan sonra bir yandan eğlenirken diğer yandan emin değiliz: Bu macerayı başkalarıyla oynamak için satın almazsanız muhtemelen çok çabuk bitirirsiniz. Ayrıca, çarpışma moduna odaklanmak, yalnızca oyun birçok kişinin oynayabileceği kadar iyi satarsa işe yarayabilir.
Ve son “Yerleşimciler” oyunundan bu yana oyun sahnesinin geri kalanında çok şey oldu. Bina ve gerçek zamanlı strateji alanlarında güçlü rekabet pusuda bekliyor. Eski yerleşimciler, yaratıcı bağımsız sektöre karşı güçlü bir izlenim bırakamazlar. Odaklanmamış görünüyorlar, ancak çok daha iyi görünüyorlar. Bunun yeterli olup olmadığı, insanların oyunu ne kadar süre oynamak istediklerine ve yanlarında ne kadar para getirdiklerine bağlıdır. “The Settlers: New Alliances” 60 avroya mal oluyor ve şu ana kadar yalnızca PC için mevcut. Oyunun konsollarda Mart ayında çıkması planlanıyor.
Testte “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar”: köyde kavga
“Yerleşimciler: Yeni İttifaklar”da yinelenen karakterler var ama hepsi soluk ve sıkıcı kalıyor.
© Kaynak: Ubisoft
“Yerleşimciler” bir klasiktir: “Yeni İttifaklar” harika bilgisayar serisinin en son bölümünün adıdır. Hareketli küçük insanlar bu kez daha güzel, sade ve kavgacı. Sonuç eğlenceli, ancak garip bir şekilde zayıflamış görünüyor.
30 yılı aşkın bir süredir yedi ana oyun ve bir veya iki yan oyunla “The Settlers” oyun dünyasında sağlam bir yer edinmiştir. İnşaat serisi, orta çağa benzeyen yerleşim yerleri inşa etmek ve başkalarına karşı kendini savunmakla ilgilidir. Ölçek mümkün olduğu kadar yakın: Serinin büyük bir çekiciliği, kişinin kendi köyünün hayat bulduğu koşuşturmacasında yatıyor. Yavaş yavaş orman kesildi, taşlar kırıldı ve madenler inşa edildi. Sonuç, en az sevgiyle inşa edilmiş bir model demiryolu kadar güzeldi.
On yıllar boyunca devam filmleri, yan ürün girişimleri oldu ve şu anki “Yeni İttifaklar” bölümü çok uzun bir geliştirme süresine sahip oldu. Şimdi oyun nihayet yayınlandı ve yine de hızlı bir şekilde bitmesi gerekiyormuş gibi görünüyor.
Cennete Kaçış
The Settlers: New Alliances’ın sunumu gerçekten güçlü, ancak üslup başlangıçta uygunsuz görünüyor. Oyunun kampanyası, neredeyse inşa edilmiş ancak şu anda düşman güçleri tarafından istila edilen ve yakılan bir yerleşim yerinde başlıyor. Önce kontrolleri öğreniyoruz, sonra kaçıyoruz ve kısa bir ara sahnede biri geride kalan ailelerin yasını tutuyor, ardından yeni cennet adada oduncu kulübemizi inşa ediyoruz.
İnşaat sırasındaki bu hikaye anlatma girişimleri, başka bir oyundan çıkmış gibi görünüyor. Yinelenen karakterler olsa da, hepsi mülayim ve sıkıcı kalıyor. Oyundaki farklı grupların görsel çeşitliliğiyle de özellikle ilgilendik.
Kendi kendine büyüyor
“The Settlers: New Alliances”, özellikle oyunun ilk birkaç saatinde muhteşem grafiklerinden yararlanıyor. İlk köyümüzün kumsalı, bir sahil tatili reklam broşüründen fırlamış gibi görünüyor, iç kısımlar gür ve yeşil görünüyor, hayvanlar ortalıkta dolaşıyor. Evler inşa eden, malları taşıyan ve koşuşturan köylülerimiz her zamankinden daha canlı görünüyor. Buna sıcak akustik müzik eşlik ediyor. Oyun kusurları hakkında endişelenmek çok iyi.
Ancak zamanla, koşuşturma biraz yüzeysel görünüyor. Odun, taş, demir ve kömür gibi hammaddelerin ele geçirilmesi, belirli bir ilerleme sağlamak ve bina ve birimlerin kilidini açmak için çok önemlidir. Ancak çok fazla bina ve birim yok. İnşaat ayrıca bazı yerlerde biraz sade geliyor. Örneğin, yiyecek üretmek yararlıdır, ancak uzun mesafeler için gerekli değildir. Yerleşim yerinin inşası, yalnızca hızlı ve etkili bir şekilde yapılması gerektiğinde zorlayıcı hale gelir – ve bu da yalnızca düşman gruplardan gelecek bir saldırı tehdidi olduğunda gerçekleşir.
Başlangıçta, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” oldukça pastoral görünüyor.
© Kaynak: Ubisoft
köyde savaş
Başlangıçta, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” hala ideal bir şekerleme cenneti sunuyor, ancak nispeten hızlı bir şekilde yerleşimciler de yeni evlerinde birbirlerinin kafalarına vuruyorlar. Diğer grupların yanı sıra haydutlar da haritada gizleniyor. Yoldan çekilmeleri ve gerçek zamanlı strateji bölümüne yönlendirilmeleri gerekiyor. Oyunun kalbi gibi hissettiriyor, ancak oyunun ilk birkaç saatinde pek bir incelik göremedik.
Normal oyun kampanyasına ek olarak, “Yerleşimciler: Yeni İttifaklar” yalnızca bir çarpışma modu sunar. Burada çatışmalar, sabit sayıda rakiple belirli oyun kartları üzerinde gerçekleştirilir ve ayrıca zamanla değişen özel zorluklar da vardır. Burada her zaman askeri zaferlerle ilgili değil, ancak oyun seçenekleri yelpazesi genel olarak zayıf kalıyor. Oyun turlarına ince ayar yapılamaz ve ne yazık ki açık uçlu bir oyun modu da yoktur.
Ubisoft, oynarken zorluğun doğru olup olmadığını da şansa bırakıyor. Çok az ayarlanabilir. Bizim için kurulum çok kolay ve biraz düz geldi, ancak dövüşler çok daha zordu.
Güzel ama pahalı
“The Settlers: New Alliances”, özellikle sunumu nedeniyle yeni oyuncular için bir davet gibi görünüyor. Yerleşimciler hiç bu kadar güzel görünmemişti. Menüde gezinme de gerçekten basit, bir gamepad ile bile macera son derece akıcı bir şekilde oynanabiliyor. Kamera perspektifi de televizyondaki oyuna uyuyor. Resim gerçekten uzaklaştırılamaz. Bu, oyunun güzel ve canlı görünmesini sağlar, ancak zaman baskısı altında birden fazla şantiye oluşturulduğunda, ileri geri atlamak kafa karıştırıcı olabilir. Yapım aşamasında her şeyin altıgenlere bölünmüş olması bazı eski hayranları da rahatsız edebilir. Ama iyi çalışıyor ve güzel, doğal görünen köylere götürüyor.
Oyun oynayarak geçen bir hafta sonundan sonra bir yandan eğlenirken diğer yandan emin değiliz: Bu macerayı başkalarıyla oynamak için satın almazsanız muhtemelen çok çabuk bitirirsiniz. Ayrıca, çarpışma moduna odaklanmak, yalnızca oyun birçok kişinin oynayabileceği kadar iyi satarsa işe yarayabilir.
Ve son “Yerleşimciler” oyunundan bu yana oyun sahnesinin geri kalanında çok şey oldu. Bina ve gerçek zamanlı strateji alanlarında güçlü rekabet pusuda bekliyor. Eski yerleşimciler, yaratıcı bağımsız sektöre karşı güçlü bir izlenim bırakamazlar. Odaklanmamış görünüyorlar, ancak çok daha iyi görünüyorlar. Bunun yeterli olup olmadığı, insanların oyunu ne kadar süre oynamak istediklerine ve yanlarında ne kadar para getirdiklerine bağlıdır. “The Settlers: New Alliances” 60 avroya mal oluyor ve şu ana kadar yalnızca PC için mevcut. Oyunun konsollarda Mart ayında çıkması planlanıyor.