Shib
New member
Bellekte, güneş tüm zaman boyunca görünüyor. Hafızada, dünyanın her yerinden bilinmeyen birçok insanla birlikte şarap, bira ve su içiyoruz, peynir, cips ve kraker yiyoruz. Bellekte, örtülü Reichstag'dan önceki günler 30 yıl önce doksanların en güzelidir. Bellek aldatıcı değil.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Haziran 1995. Haftalarca Berlinliler ve çok sayıda turist Reichstag'da olağandışı gözlemleyebilirler. Erkekler ve kadınlar, Wallot Binası'nın cephesinde iplere asılır, ışıltılı kumaşı ele alır, çekme, pürüzsüzleştirme, okşayarak, evet, neredeyse esnek ama sağlam malzemeyi okşayabilirler.
Paketlenmiş bir hediye gibi
Sonra 24 Haziran geliyor. Daha önce kafamızda başlarımızda soyut bir çizgi olarak yol açan şey (“Reichstag gizleniyor”) şimdi önümüzde duruyor. Hala nispeten genç Alman parlamenterizminin zamanla ilgili sembol yapımı zor bir doğum günü hediyesine benziyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Sanatçı çifti Christo ve Jeanne-Claude 25 yıl boyunca çalışmış, tartışmış ve çalışmışlardı. Direniş, nüfusun yanı sıra siyasetten, özellikle Şansölye Helmut Kohl (CDU) ve parti meslektaşı Wolfgang Schäuble, binadaki bu aşırı sanat biçimine karşı konuştu. O zamanlar Federal Başkanı Rita Süssmuth, aynı zamanda bir Hıristiyan Demokrat, ancak rahat çeşitliliğin o zamanki fikir konusunda hevesliydi. Alman Bundestag'daki CDU Parlamento Grubunun çoğunluğu nihayetinde Reichstag'ı bir sargıya dönüştürme fikrine karşı oy kullandı, ancak Bundestags'ın çoğunluğu deney arzusuna sahipti. Rakipleri toplanabilir.
Halk Kahramanları oldu: 2006'da burada CHRISTO ve JEANNE-CLAUDE.
Kaynak: Friso Gentsch/DPA
Almanya'da, her şeyi reddetmek olağanüstü büyük olaylardan önce hala folklorun bir parçası. Reichstag mı istediniz? Parlamentonun haysiyetini ihlal ediyor. Hanover'da Expo 2000? Trafik kaos ve gürültü getirir. 2006 Dünya Kupası? Güvenlik endişeleri ve maliyetlerin eleştirisi. Ve daha sonra? Neredeyse herkes her zaman heveslidir.
O zaman hala genç, zaten çok eski başkentte taze olduk. Duvar beş buçuk yıl önce düşmüştü, ancak anketler doksanlı yılların ortalarında tarif edilen “zihinlerde duvar” ın giderek daha fazla “zihinlerde duvar” ı tanımladığını gösterdi. Pempettag, 1991 yılında eski Prusya konut şehrinin 40 yıldan fazla bir bölümden sonra yeniden yeni Almanya'nın başkenti olması gerektiğine karar verdi. 1999'da hükümet çılgınlığa başladı, ancak bu yaz günlerinde hala gelecekteki bir müzikti.
Bu yüzden Christo ve Jeanne-Claude, Reichstag'ı artık ve artık olmayan arasında bir tür menteşe zamanında ele aldılar. O zamanlar Berlin iyi bir şekilde yenilenmiş bir şeydi. Mitte'de Prenzlauer Berg, Friedrichshain, ev cephelerindeki mermi delikleri hala İkinci Dünya Savaşı'ndan bahsetti. Bu binaların bodrumlarında spontan tekno kulüpleri, barlar, stüdyolar oluşturuldu. Bugün bir pop-up kültüründen bahsedilebilirdi. O zaman her şey için çabuk bir isim yoktu. Kolaydı.
Büyülü hile
Ama Reichstag'dan önce ne oldu? Doğu ve Batı Almanlar birlikte kutladı, birbirlerine yaklaştı ve o günlerde o günlerde bir sorun değildi. Birlikte, birlikte oradaydık. Batı Berlin girişimcileri Doğu Berlin mühendisleriyle birlikte içti, omuz dolgusu popper deri ceket tavşasıyla konuştu. Siyah Afrikalılar davullarına ayak uydurdu ve Sitar oynadı, Amerikalılar şortla şaşırdı. Dünyanın halkları, artık sadece bu şehre bakmadılar, geldiler. Arkadaşlarla misafir olarak dünya – bu manşet olurdu.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Ve herkes iki sihirbaz Christo ve Jeanne-Claude'un büyülü hilesine baktı. 10.000 metrekarelik gümüş kumaşla, tarihi neoklasik binanın kaybolmasını sağladılar. Görmediğiniz şey, düşünceler için, hayal gücü için yer bırakır. O zaman aynıydı. Düşünme, bu günlerin büyük ölçüde mavi gökyüzü altında genişledi.
Sanatçı ve çalışması: Paketli Reichstag'dan önce Christo.
Kaynak: DPA
Belki de teze, Reichstag'ın önündeki seviyelerdeki günler ve akşamlar bile gerçek üniforma kutlamasını oluşturdu. 3 Ekim 1990'da, ruh hali kötü bir şekilde buharda ve rutin olarak, sosis tezgahlarının ve biranın ortasında bir protokol eylemi halkın coşkulu bir festivali olarak duruyor.
Reichstag kaplamasının 14 yaz gününde bu çok farklıydı. Beş milyon insan, savaş yaraları ve umut yayınları gösteren eski Yeni Berlin'e hac yaptı. Bonn Cumhuriyeti artık değildi, Berlin Cumhuriyeti henüz değildi. Reichstag'daki günler yeni ülkenin ve yeni Berlin'in nasıl olabileceğini gösterdi: rahat, liberal, yüz, kozmopolit, kozmopolit, hatta neşeli. Dünya basını, Avrupa'nın ortasındaki ülkenin bu yeni yüzüne hayran kaldı. Bazı klişeler aniden uymuyor. Ve henüz değil.
Dükkanların saat 22: 00'e kadar açılmasına izin verildi
Oteller o günlerde tamamen rezerve edildi. Mağazaların saat 22'ye kadar açılmasına izin verildi, cehennemdeki Ku'damm'da kapitalizm yarın kaldırılacaktı. O zaman, neredeyse hiç kimse hala “alışveriş” demiyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Christo ve Jeanne-Claude bugünlerde gerçek halk kahramanlarına dönüştüler. İki Bulgar Demir Perde'nin arkasında doğup büyüdüğünde, Faslı kökleri olan Fransız kadın, her ikisi de romantik olarak ayrılmaz bir çift, 13 Haziran 1935'te aynı gün doğdu – imzalı posterler, acele düşünülemezdi. Yaklaşık 15.000 kişi bir imza istedi. Sanatçı çifti sabırla saatlerce imzaladı.
Ve bugün? Christo'nun yeğeni Vladimir Yavachev, bu günlerde bir sanat enstalasyonu ile örtülü Reichstag'ı anımsatıyor. Cuma gününe kadar, bir projektör Parlamento Binası'nın batı tarafını 21:30 ile akşam 1 arasında parlatıyor, en azından ruh halini biraz canlandırabilir mi?
Zaman değişti
Berlin Olimpiyat Stadyumu'ndaki Reichstag'a, o akşam Donald Trump'a karşı Bruce Springsteen'de ABD hükümetini 60.000 seyircinin önünde “bozuk, yapamayan ve hileli” olarak adlandırdık. Los Angeles ve diğer ABD şehirlerinde, öfkeli insanlar demokrasi için savaşmak için sokaklara gidiyorlar. Almanya'da toplum içindeki derin molalar ve çatlaklar gözlemlenebilir. Kısacası: zamanlar değişti.
1995'in hafızası: Reichstag bu günlerde bir projektör yardımıyla aydınlatılıyor.
Kaynak: Jens Kalaene/DPA
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Belki bu akşam Reichstag'ın önünde 100 ila 150 kişi duruyor, çarpıcı Norman Foster Dome ile binaya yürüme ve doğrudan binaya inşaat çitlerini önlüyor. Birkaç ziyaretçi grubu Reichstag'ı bu kadar geç bırakıyor. Burada filme alınan ve fotoğraflanandan daha az konuşma konuşulur. Büyük bir fark var: 1995'te cep telefonu yoktu – en azından hiçbiri her büyük ve küçük olayı kaydetmek istediğimiz. Akıllı telefon yok, her konuşmada bir WhatsApp mesajı veya bir push mesajı ile birkaç dakikada bir kesintiye uğradı. En iyi durumda, eğlence sürekli olarak kesintiye uğramış bir süreçti. Cümlenin ortasında “çok kısaca …” yok.
Ama kısaca bekleyin, dürüstçe: 2025'in ışık kurulumu maalesef bir hayal kırıklığı. Sütunlar, “Alman halkı” yazıtları, pencereler, her şey görülebilir, burada hiçbir şey kapalı değildir, sadece projeksiyon. Elbette, 1995 yazının reichstag'ı aynı zamanda liberal demokrasinin “tarihin sonu” (Francis fukuyama) 'dan sonra akla gelebilecek tek kural olduğu bir çağın umutları ve neşeli beklentileri için bir projeksiyon yüzeyiydi. Ancak 1995'te yansıttık ve projektör yoktu. Buna ek olarak, dileğimiz, bu kurucu yılların ve kültürel açıklığın açık ve kendiliğinden ruhunun önümüzdeki yıllarda kurtarılabileceğiydi. Ama yakında evden gelen mermi delikleri ve onlarla birlikte bodrum kulüpleri ve barları kayboldu.
Nostaljinin bir ifadesi
Veliiled Reichstag unutulmaz bir olaydı. Fakat o zamanın ruhu yeniden canlandırılamaz – özellikle bir ışık oyunu ile değil. Vladimir Yavachev'in ışık kurulumunu böyle bir resüsitasyon sloganı altına koymadığını adil bir şekilde söylemek zorunda olsa bile. Bununla birlikte, bu Berlin Haziran akşamının görülme izlenimi ortaya çıkıyor.
2025'in gösterisi, çağdaş belirsizlik nedeniyle geçmişe kaçmak isteme eğilimimize uyuyor. Günümüzde nostalji kültürel, ekonomik ve politik olarak sömürülmektedir. 1995'ten farklı olarak, gelecek artık açık bir alan olarak değil, bir tehlike olarak algılanıyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Ancak tarih tekrarlanamaz. Christo ve Jeanne-Claude bir kereden fazla vurguladılar: “Güzellik geçişte yatıyor.” O zaman, ilk tartışmalı, ünlü sanat projelerinin bir uzantısını reddettiler. İki hafta sonra Reichstag tekrar paketlendi. Geriye kalanlar hayaller için kumaştı.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Haziran 1995. Haftalarca Berlinliler ve çok sayıda turist Reichstag'da olağandışı gözlemleyebilirler. Erkekler ve kadınlar, Wallot Binası'nın cephesinde iplere asılır, ışıltılı kumaşı ele alır, çekme, pürüzsüzleştirme, okşayarak, evet, neredeyse esnek ama sağlam malzemeyi okşayabilirler.
Paketlenmiş bir hediye gibi
Sonra 24 Haziran geliyor. Daha önce kafamızda başlarımızda soyut bir çizgi olarak yol açan şey (“Reichstag gizleniyor”) şimdi önümüzde duruyor. Hala nispeten genç Alman parlamenterizminin zamanla ilgili sembol yapımı zor bir doğum günü hediyesine benziyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Sanatçı çifti Christo ve Jeanne-Claude 25 yıl boyunca çalışmış, tartışmış ve çalışmışlardı. Direniş, nüfusun yanı sıra siyasetten, özellikle Şansölye Helmut Kohl (CDU) ve parti meslektaşı Wolfgang Schäuble, binadaki bu aşırı sanat biçimine karşı konuştu. O zamanlar Federal Başkanı Rita Süssmuth, aynı zamanda bir Hıristiyan Demokrat, ancak rahat çeşitliliğin o zamanki fikir konusunda hevesliydi. Alman Bundestag'daki CDU Parlamento Grubunun çoğunluğu nihayetinde Reichstag'ı bir sargıya dönüştürme fikrine karşı oy kullandı, ancak Bundestags'ın çoğunluğu deney arzusuna sahipti. Rakipleri toplanabilir.
Halk Kahramanları oldu: 2006'da burada CHRISTO ve JEANNE-CLAUDE.
Kaynak: Friso Gentsch/DPA
Almanya'da, her şeyi reddetmek olağanüstü büyük olaylardan önce hala folklorun bir parçası. Reichstag mı istediniz? Parlamentonun haysiyetini ihlal ediyor. Hanover'da Expo 2000? Trafik kaos ve gürültü getirir. 2006 Dünya Kupası? Güvenlik endişeleri ve maliyetlerin eleştirisi. Ve daha sonra? Neredeyse herkes her zaman heveslidir.
O zaman hala genç, zaten çok eski başkentte taze olduk. Duvar beş buçuk yıl önce düşmüştü, ancak anketler doksanlı yılların ortalarında tarif edilen “zihinlerde duvar” ın giderek daha fazla “zihinlerde duvar” ı tanımladığını gösterdi. Pempettag, 1991 yılında eski Prusya konut şehrinin 40 yıldan fazla bir bölümden sonra yeniden yeni Almanya'nın başkenti olması gerektiğine karar verdi. 1999'da hükümet çılgınlığa başladı, ancak bu yaz günlerinde hala gelecekteki bir müzikti.
Bu yüzden Christo ve Jeanne-Claude, Reichstag'ı artık ve artık olmayan arasında bir tür menteşe zamanında ele aldılar. O zamanlar Berlin iyi bir şekilde yenilenmiş bir şeydi. Mitte'de Prenzlauer Berg, Friedrichshain, ev cephelerindeki mermi delikleri hala İkinci Dünya Savaşı'ndan bahsetti. Bu binaların bodrumlarında spontan tekno kulüpleri, barlar, stüdyolar oluşturuldu. Bugün bir pop-up kültüründen bahsedilebilirdi. O zaman her şey için çabuk bir isim yoktu. Kolaydı.
Büyülü hile
Ama Reichstag'dan önce ne oldu? Doğu ve Batı Almanlar birlikte kutladı, birbirlerine yaklaştı ve o günlerde o günlerde bir sorun değildi. Birlikte, birlikte oradaydık. Batı Berlin girişimcileri Doğu Berlin mühendisleriyle birlikte içti, omuz dolgusu popper deri ceket tavşasıyla konuştu. Siyah Afrikalılar davullarına ayak uydurdu ve Sitar oynadı, Amerikalılar şortla şaşırdı. Dünyanın halkları, artık sadece bu şehre bakmadılar, geldiler. Arkadaşlarla misafir olarak dünya – bu manşet olurdu.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Ve herkes iki sihirbaz Christo ve Jeanne-Claude'un büyülü hilesine baktı. 10.000 metrekarelik gümüş kumaşla, tarihi neoklasik binanın kaybolmasını sağladılar. Görmediğiniz şey, düşünceler için, hayal gücü için yer bırakır. O zaman aynıydı. Düşünme, bu günlerin büyük ölçüde mavi gökyüzü altında genişledi.
Sanatçı ve çalışması: Paketli Reichstag'dan önce Christo.
Kaynak: DPA
Belki de teze, Reichstag'ın önündeki seviyelerdeki günler ve akşamlar bile gerçek üniforma kutlamasını oluşturdu. 3 Ekim 1990'da, ruh hali kötü bir şekilde buharda ve rutin olarak, sosis tezgahlarının ve biranın ortasında bir protokol eylemi halkın coşkulu bir festivali olarak duruyor.
Reichstag kaplamasının 14 yaz gününde bu çok farklıydı. Beş milyon insan, savaş yaraları ve umut yayınları gösteren eski Yeni Berlin'e hac yaptı. Bonn Cumhuriyeti artık değildi, Berlin Cumhuriyeti henüz değildi. Reichstag'daki günler yeni ülkenin ve yeni Berlin'in nasıl olabileceğini gösterdi: rahat, liberal, yüz, kozmopolit, kozmopolit, hatta neşeli. Dünya basını, Avrupa'nın ortasındaki ülkenin bu yeni yüzüne hayran kaldı. Bazı klişeler aniden uymuyor. Ve henüz değil.
Dükkanların saat 22: 00'e kadar açılmasına izin verildi
Oteller o günlerde tamamen rezerve edildi. Mağazaların saat 22'ye kadar açılmasına izin verildi, cehennemdeki Ku'damm'da kapitalizm yarın kaldırılacaktı. O zaman, neredeyse hiç kimse hala “alışveriş” demiyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Christo ve Jeanne-Claude bugünlerde gerçek halk kahramanlarına dönüştüler. İki Bulgar Demir Perde'nin arkasında doğup büyüdüğünde, Faslı kökleri olan Fransız kadın, her ikisi de romantik olarak ayrılmaz bir çift, 13 Haziran 1935'te aynı gün doğdu – imzalı posterler, acele düşünülemezdi. Yaklaşık 15.000 kişi bir imza istedi. Sanatçı çifti sabırla saatlerce imzaladı.
Ve bugün? Christo'nun yeğeni Vladimir Yavachev, bu günlerde bir sanat enstalasyonu ile örtülü Reichstag'ı anımsatıyor. Cuma gününe kadar, bir projektör Parlamento Binası'nın batı tarafını 21:30 ile akşam 1 arasında parlatıyor, en azından ruh halini biraz canlandırabilir mi?
Zaman değişti
Berlin Olimpiyat Stadyumu'ndaki Reichstag'a, o akşam Donald Trump'a karşı Bruce Springsteen'de ABD hükümetini 60.000 seyircinin önünde “bozuk, yapamayan ve hileli” olarak adlandırdık. Los Angeles ve diğer ABD şehirlerinde, öfkeli insanlar demokrasi için savaşmak için sokaklara gidiyorlar. Almanya'da toplum içindeki derin molalar ve çatlaklar gözlemlenebilir. Kısacası: zamanlar değişti.
1995'in hafızası: Reichstag bu günlerde bir projektör yardımıyla aydınlatılıyor.
Kaynak: Jens Kalaene/DPA
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Belki bu akşam Reichstag'ın önünde 100 ila 150 kişi duruyor, çarpıcı Norman Foster Dome ile binaya yürüme ve doğrudan binaya inşaat çitlerini önlüyor. Birkaç ziyaretçi grubu Reichstag'ı bu kadar geç bırakıyor. Burada filme alınan ve fotoğraflanandan daha az konuşma konuşulur. Büyük bir fark var: 1995'te cep telefonu yoktu – en azından hiçbiri her büyük ve küçük olayı kaydetmek istediğimiz. Akıllı telefon yok, her konuşmada bir WhatsApp mesajı veya bir push mesajı ile birkaç dakikada bir kesintiye uğradı. En iyi durumda, eğlence sürekli olarak kesintiye uğramış bir süreçti. Cümlenin ortasında “çok kısaca …” yok.
Ama kısaca bekleyin, dürüstçe: 2025'in ışık kurulumu maalesef bir hayal kırıklığı. Sütunlar, “Alman halkı” yazıtları, pencereler, her şey görülebilir, burada hiçbir şey kapalı değildir, sadece projeksiyon. Elbette, 1995 yazının reichstag'ı aynı zamanda liberal demokrasinin “tarihin sonu” (Francis fukuyama) 'dan sonra akla gelebilecek tek kural olduğu bir çağın umutları ve neşeli beklentileri için bir projeksiyon yüzeyiydi. Ancak 1995'te yansıttık ve projektör yoktu. Buna ek olarak, dileğimiz, bu kurucu yılların ve kültürel açıklığın açık ve kendiliğinden ruhunun önümüzdeki yıllarda kurtarılabileceğiydi. Ama yakında evden gelen mermi delikleri ve onlarla birlikte bodrum kulüpleri ve barları kayboldu.
Nostaljinin bir ifadesi
Veliiled Reichstag unutulmaz bir olaydı. Fakat o zamanın ruhu yeniden canlandırılamaz – özellikle bir ışık oyunu ile değil. Vladimir Yavachev'in ışık kurulumunu böyle bir resüsitasyon sloganı altına koymadığını adil bir şekilde söylemek zorunda olsa bile. Bununla birlikte, bu Berlin Haziran akşamının görülme izlenimi ortaya çıkıyor.
2025'in gösterisi, çağdaş belirsizlik nedeniyle geçmişe kaçmak isteme eğilimimize uyuyor. Günümüzde nostalji kültürel, ekonomik ve politik olarak sömürülmektedir. 1995'ten farklı olarak, gelecek artık açık bir alan olarak değil, bir tehlike olarak algılanıyor.
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Daha sonra daha fazlasını okuyun Reklamcılık
Ancak tarih tekrarlanamaz. Christo ve Jeanne-Claude bir kereden fazla vurguladılar: “Güzellik geçişte yatıyor.” O zaman, ilk tartışmalı, ünlü sanat projelerinin bir uzantısını reddettiler. İki hafta sonra Reichstag tekrar paketlendi. Geriye kalanlar hayaller için kumaştı.